Supr U&B ni *%x>> AU Tli p€KA3> Si (*U, ctyt A*flA NA ACCATC) n03*b8ATH.
(.30) rAK. BO OAMV TKO AUT€ MC MT6*AGT* llpAfibAA BWUA OAM€ K*bNHWbNHK*W
(33) OTV UAOAA BO AjfeBO fiOTNANO E&AGTh; por. Zoqr.lk.V|:('i't) BbC*KO oyBO Ap1>B0
2. Objaśnić formy perfectum i plusipinmpcrfcclum.
Przykłady: . . .
,ru poznał* (Supr. 125, 15) — pcrf.; rtkh (Jw.) — pliwgutmporf.l podać inne formy «*»l>, rodzajów i licsb tych czasów, np. jto pozwała lub pozwała jesi, j„,r powali bib p*i*r*h jeUe, btXb rrkła lub reki* UX*. błyomi rekli lub rtUi U-ynnti ilp.; opńaf zasadę tworzenia tych czasów.
3. Scharakteryzować futurum proste i futurum złożone; objaśnić przykłady występujące w tekście:
tzbydelt. a ściślej ne izb^deii (Zogr. Mt. V, 20) 'nie będzie obfitować' od czasownika rsbyti, iżbędę, izhędeli rtd.;
ne iwalt ruiiti (xam. vuu'fi, tekst jw.) 'nic wejdziecie'; podać inne formy, np. imtłiwfc rwiti 'wejdę' ilp.
4. Odmienić futurum od byli, tj. będę, bydełi itd.
5. Objaśnić formy trybu warunkowego (eonditionalu):
alit hi tbilr bylnr bi btatrz mnjb unirslb (Mar. J. XI, 21), por. obocznic użytą formę by zant. bi (zob. § 25, d, 2).
6. Według wzoru przytoczonego wyżej zdania utworzyć Inne zdanie z użyciem trrbu warunkowego, np. przetłumaczyć: jeiełi bym wiedział (wiedziała), powiedział-(-la)-bym et a tym ilp.
7. Objaśnić formy p*ssivum i czas. w którym ono jest użyte:
poznana hydrii obok poznajeti rę (Zogr. Mt- XII, 33 i Mc. VI, 44).
8. Porównać objaśniane formy opisowe w języku scs. z paralelnymi formami w jeżyku pubkiiii i rosyjskim.
Objaśnić inne wybrane zjawiska z zakresu fleksji i składni.
Pi7.yWa.iy:
W zdaniu z Zogr. Mt. V, 20 zaświadczona jest konstrukcja izbyti pałę + G, której " iv*yku polskim odpowiada konstrukcja obfitować bardziej, więcej \-od z 0 lub «»5 z (i: nile ne izbydelb pravi<l<i vala palt hbniibnihb i farisei (tu elipsa G prwbdy: patr prurbdy kbniźbtiihb i farisei) 'jeżeli sprawiedliwość wasza nic będzie obfitowała (obfitować) więcej (bardziej) od (niż) uczonych w piśmie i faryzeuszów (więcej od sprawiedliwości uczonych i faryzeuszów, więcej niż sprawiedliwość uczonych i faryzeuszów)'.
Z dwu zdaA 8upt wskazuje partykuła li, pytajnym kako.
W tym samym te •królu literowego vi pisać jako dscw nofl tri na desęte (por. §
{25, 15 pierwsze jest zdaniem pytajnym retorycznym, na co ugio natomiast — zdaniem pytajnym wprost z przysłówkiem
kk
di
ie 8upr. warto zwrócić uwagę na Ućzebniki. Raz autor utył oznaczenie cyfry 12, co w pełnym i brzmieniu należy prze* Ąte, wi drugim natomiast wypadku wyraził liczbę słowami:
26
O wypadkach nicr pewnych form (głów w poprzednich rozdz cieniach (por. ćw. 8 i larnych i suplctywnyt t bieństwa i różnice w tycznej.
1) ilit i ideli odi nie naglosowego j- ora j- ora z przejłcic t vr i ponjłraes., impet., lir jei^nie miał aor. sygn jeszcze tylko w supim lut < jest podst G ag. hdiSa itd., m. sstdł, szła, szło. Posia, o w e, a następnie red częstotliwy (iteratywn
2) jarali, jajo,
_ podstaw (tematów): a) aor. asygin. i sygm tworzyć part. pract im per. jayaji obok z znaczeniowe i formali iść, tj. jechać’; por. t
3) .iwćh', ima mt, .im odmianę praes.jW^, tworzy się tylkojwit. tworzą się według wz
4) . x0,il* II X^l'i koniug. 111, ale 3. pi
f z
KONWERSATORIUM XII
Ćzasowniki nieregularne i supłetywne
gularnóśd w odmianie czasowników oraz tworzeniu od nicli ic imiesłowów, aoiyslu, imperfektp) mówiliśmy Częściowo lach i' podrozdziałach podręcznika ;oraz w odnośnych ćwi-9). Tutaj zbierzemy razem całą grupę czasowników nicrcgu-w języku scs., podając ich ogólną charakterystykę, podoił rukturze morfologicznej (słowotwórczej, flcksyjncj) i fonc-i ienia się według koniug. I. Dla epoki ps. przyjmuje się istnie-psłabienie wokalizom rdzennego: jiti: jułg (w scs. jest zanik P 0 ,/)• Większość form tworzy się od tematu z rdzennym id-, perf., aor. asygin., aor. sygm. II, part, praes. act. Czasownik [I. Tejmat (— rdzeń) i- (ji-)z pic. fi- oprócz inf."występuj? 17ft laby iŚĆ'. Trzeci supłetywny lemat (a zarazem rdzeń) iwą tworzenia part. pract. act. I i lD.jiip. N sg. m. i n. Ibdb, t/& < ■jiłł/fo, f. hla < *ibdlż, n. Ibló < *lbdlo itd., por. poi. ; !hd- ma zapewne związek z %od- (stara zmiana wokalizinu ikcja e Iw *), por. jpditi, joidę < *x°^2> zediłi—czasownik !){do for.
dełi —ionijig._ I; formy tego czasownika tworzą się od >ows(ają formy praes., imper.^ part. praca, act^impcrf., aor. sygm. I); b) od ja- i obocznego, iara^ |możc się lii por. javb i jaxąvb, jah i jaiah, sup. jayati, rzadko jadi. Dla czasownika tego upatruje się starć związki z czarownikiem ifi; jati | jagati, jadę znaczy tyle co 'szybko , rdzenne -d- w obu czasownikach. tj — czasownik zaliczany połowicznie! do koniug. V [ma także młjeSi według tematów..';**, .(koniugi 111). Od podstawy im-praes. act., por. iwy, imęlta itd. \yszyatkie pozostałe formy ru koniug. III, tj. od podstawy urtd- lub i**łj-. ypltę i *X0tj2, %0tek <.• wedlug
/«/* mU końcówkę -ętb jak tematu