scs71

n

mi

SKiB I K HHMH Mjjj •r«*M > •»rtnW (późnie) 'ryki i r^/), *|r/A*i|1 | *i jfn (później r|ri>. •winni > *lłięj(W > luys, *dwytol > V«irjn| > (później

.    I !

A) \V>wMnni« anmoglostk nosowych * gtup #*, em, im, <w, a«, wrowno w wygjoBie, j^TT§,a_Rl(rtlc przed spółgłoskami. Nastąpiła tu likwiihicjn elementu nosowego śpi%Mo\vi'gu i raMąinrnio gn pttn rezonans umowy tlinrj wtmngbkl. 8yinl>o* hemie można to wyrnM następująco: 'N > < (N — symbol nprtlgltwki nosowej),

> <, diV, oN przed spółgłoską »-oiV, *rtN w wygłosie > «, np. /*«* /« > _f,l > _Kfłt •mfm > m<, •Wom-lrt-w > 'doy_X’lo-ot > V..|> %N > ^,/u*

> 'km-i-m s honji > hońy, >** > 'M* >    > *»

A •*•«<«• > •**<*» (ptWnkj Ml* •Mentol >    > Mb fmMm >

rofco ilp.    ,. ,    ,    . .

r) W ukicsic |włnopr»»k«riań»kiin Mmuty się punuwki płynnych spoIglmcK

« samogłoskami, co pocięło nowy układ nickldiych sylab, np. W* > *i"^m U > -(-A > sc*. pn*. poi, _ttU ilp., -Mo > *«,«» > sc*. -radio > rola,

poi. mdło ilp.    ‘    i „i;

W xvviuxk.ii * prawem otwartej sylaby trzeba podkreślić, że jedynie spółgłoski

płynne r. I mogły zamykać sylabę przed spółgłoską, pełniąc taką funkcję jak samo-głoski W związku z tym przyjmuje się, że dawny element wokaliczny osłabł, a nawet zanikł w grupach prasłowiańskich Ir, II. tir, til z pic. r, l (por. w związku z tym § 32, a, 12). Hipotetyczną wartość ma tu więc rekonstrukcja typu *tĄk^¥<* > *1^* ⁰¹ obok 'yilkos > ’#& > Hkh ilp.

3)    IV system konsonantyczny wzbogacił się głównie dzięki procesom palataliza-

cyjnyiu. Przed samogłoskami szeregu przedniego następowało lekkie zmiękczenie. Zasadnicze znaczenie ma tu palatalizacja przez j, jak również pałatalizacja spółgłosek tylnojęzykowych, dzięki czemu powstały nowe spółgłoski, jak l, i, /, f, f I *, f I h p„r.: *ztmid 2 zema, 'yolla > noto, 'suelia > *sye(a > ‘trHa (pdinicj w scs. nillu). 'media > *meda (późniejsze meida); 'doysla > *dou_xia > 'dou_Xa > *doę-U > dat*. *vlk^ve >    > rftłr, *ó%e > 'boie > boie, •rfowre > Vo|Q(e > ^#łM

Ir >. </io7; *#“<>/ > ^#ą/6f > rjri, 'hhagol > *%«| > ^#óo/i > óojr | ioaf, •doysoi >

:> 'doęii > i/iii/ ilp.

4)    System sjiólgłoskowy w języku ps. wzbogacił się ponadto o %, które dość wcześnie pmiAialo z pic. s j*o I, U, r, k (zol). § 32, b, 4). To % podlegało oczywiście zmianom palatalizacyjnyin, « czym wyżej wspominaliśmy.

Ttzeła również wskazać na zmianę dawnego pic. elementu «, tj. u niezgłosko-iwinocgD, który w połączeniach dyftongicznych przed samogłoską lub w nagłosie przeszedł w spółgłoskę dwu wargową szczelinową v, np. 'sineyes > *synoues > ty-**f, *=narnir > ziwts, ^tuo\deti > rłdfli, •y^os & *y[kas > rjks itp.

*)^w j^yku scs. w porównaniu z ps. nastąpiły znaczniejsze przekształcenia w systc-mie spółgłoskowym aniżeli w samogłoskowym. Przede wszystkim wskazać trzeba na Stopniową dppalatalizację spółgłosek. Występuje też^rozszczcpicnic i dysynii-IW pup U, £f w U, id oprócz powstałych nowszych grup: ll z Ul', tj i id t dj, d*ł‘ J uproszczenie grup tl, dl w /, którą to cechę język scs. dzieli z pozostałymi językami południowo- i wschndmosłowiańskimi. Częściowo język scs. tracił wytwo-

I 136

|»s. tzv i / wstawne (cpentetycznc) po ipiilglosiucłi wargo-

rzotte jesKCze w epoce wycli.

6) Trudno jeit okre łłić ikijtki pi. zmian intonacyjno-akcentuacyjnych w języku ic».; chodzi głównie o iowstamc intonacji nowoakutowej ze ątarej cyrkurnHekiowej z dawnej akutowej w określonych warunkach oraz o przesu* Zagadnienia te trzeba rozpatrywać na szerazym tle ilowiiń-danycli głównie z języków: serbochorwackiego, rosyjskiego

i nuwocyrkumflekwwcj nięcia miejsca akcentu, skini, z uwzględnicnici i czeskiego.

1. Wzory deklinacji rzeczowników a. Deklinacja I Rodzaj męski

rai b

myzb

OtbCb

N¹*'¹

D*-' A ^łc$ I 2 ki Lwfc

v^:

U*

rabi robi robi rabi

rabóml rabi I rabt

męzs

mfiu mpis męiemi mq£i myła

mężi

myiemi

n*\

mysi

i

Otul

Ma

atu*

otiei

otieemb

otici

ottfł

ołut

Ml

Mewa

oticy

otui Mil*

N-V

(!

D

A

I

L

N-A-V

G-L

D-I

robi rabi

robaki

rab)

rab)

rabii

rabi

robi

vlbki

*g-

vUh

ulika

tliku

vliki

nlbkoftib

vlicl

Me

pi

vha

tlihi

tUkomi

vhky

vliky

vlułx*

du.

vlika vliku tdikoma

myia

Ma

otieo

oucma

fi

i

n

r*jbi

*V\Q 1

' J

237