skanuj0003(1) 2

143

Część czynna układu ruchu człowieka

spłaszczają i powiększają wymiar strzałkowy oraz czołowy klatki piersiowej. W tym torze włączają się mięśnie dodatkowe wdechowe działające na górne żebra, tj. pochyłe oraz zębate tylne górne. Mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne i zewnętrzne koordynują pracę całej klatki piersiowej, zapewniając jej płynny synchroniczny ruch. W torze brzusznym (przeponowym), gdy mięśnie brzucha są rozluźnione, przepona obniża się i spycha trzewia w dół; efektem tego zjawiska jest zwiększenie wypukłości powłok brzusznych. Powiększa się wtedy wymiar podłużny klatki piersiowej przy braku powiększenia pozostałych wymiarów i ruchów żeber. Tor mieszany charakteryzuje się oddychaniem dolnożebrowym w wyniku działania przepony, która niewiele obniża się i powoduje nieznaczny ruch 6 dolnych żeber.

część mostkowa przepony

m. lędźwiowy większy

m. biodrowo-lędźwiowy

rozwór aortowy odnoga prawa przepony

powięź

piersiowo-lędźwiowa

m. poprzeczny brzucha

m. skośny wewnętrzny brzucha

m. skośny zewnętrzny brzucha

otwór żyły głównej dolnej

rozwór przełykowy

m zasłaniacz zewnętrzny

część lędźwiowa przepony

odnoga lewa przepony

m. czworoboczny lędźwi

m. lędźwiowy mniejszy m. lędźwiowy większy

m. biodrowy

środek ścięgnisty

część żebrowa przepony

Ryc. 77 b. Przepona - widok z dołu i przodu