ścianki słupa, a nie wskutek wystąpienia granicznych odkształceń prze* kroju. Zatem z punktu widzenia założeń przyjętych w pracy przekrój taki nie jest reprezentatywny.
Zakres stosowania zaproponowanego modelu obliczeniowego nie obej muje laminatów o właściwościach ortotropowych ani przypadków związanych z utratą stateczności miejscowej ścianek słupów.
I In
W niniejszym rozdziale przedstawiono zastosowanie oprai ........ li
w rozdziałach 5+7 modeli obliczeniowych do analizy nośność -i I..........
i wież żelbetowych. Odkształcenia i naprężenia normalne w pi . cl >.i,
poziomych budowli typu wieżowego są wywołane działaniem obrlą ......i
ciężaru własnego, obciążenia wiatrem oraz dodatkowego moiin-nlu ,| ' nającego od ugięcia drugiego rzędu. Adekwatność opisanycli w m.-.l, u łach 5+7 modeli obliczeniowych w odniesieniu do kominów i wir. • 11 •• towych wynika z następujących przesłanek:
(1) przekroje poziome tych konstrukcji są poddane zginaniu z silą osiową,
(2) ze względu na to, że wysokość tych konstrukcji jest wielokrotnością ich pozostałych wymiarów, przyjęte w analizie założenie o jcdnowy miarowym stanie odkształcenia i naprężenia jest uzasadnione,
(3) z punktu (2) wynika, że w analizie zagadnienia może być pominięty wpływ sił poprzecznych,
(4) hipoteza płaskich przekrojów jest spełniona, czego dowodzą m.in. wyniki badań Kuźniara [64].
W analizie statycznej kominów i wież żelbetowych przyjmowany jest najczęściej model prętowy wspornikowy. Alternatywnym w stosunku do niego jest model powłokowy. Przeprowadzone porównania wskazują na daleko idącą zgodność wyników obliczeń statycznych uzyskiwanych według tych modeli. Otrzymane w rozdziale 5 rozwiązania analityczne według metody NL mogą być w prosty sposób adaptowane do obliczania naprężeń w przekrojach pierścieniowych kominów żelbetowych zgodnie-z PN-88/B-03004 [173], która pozostaje aktualną normą projektowania kominów w Polsce do czasu wprowadzenia przepisów EN. Wyprowadza ne w rozdziale 5 wzory, odnoszące się do przekrojów osłabionych otwec rami, mogą być traktowane jako uzupełnienie i rozszerzenie zakresu powyższej normy.
Omówiona w rozdziałach 6+7 metoda wymiarowania przekrojów pierścieniowych może być adaptowana (po przyjęciu ewentualnych uprosz
147