str0098

skupiskami włókien asocjacyjnych są: torebka zewnętrzna i torebka ostatnia, ograniczające przedmurze.

Największym skupiskiem połączeń między półkulami mózgowymi jest spoidło wielkie, inaczej — ciało modzelowate. Zawiera ono włókna przebiegające między odpowiadającymi sobie polami obu płatów czołowych, ciemieniowych, skroniowych i potylicznych. Spoidło wielkie rozpościera się nad komorami bocznymi i częściowo nad komorą trzecią. Na przekroju strzałkowym (tj. przeprowadzonym wzdłuż linii środkowej ciała) ma kształt podłużny. Przednia część spoidła wielkiego przechodzi w pasmo istoty białej, zwane blaszką dziobową, a ta z kolei w blaszkę krańcową, stanowiącą przednią ścianę komory trzeciej (patrz rys.- 37).

W miejscu przejścia blaszki dziobowej w blaszkę krańcową występuje drugie ważne skupisko połączeń między półkulami, zwane spoidłem przednim. Znajdują się w nim włókna łączące opuszki węchowe i inne struktury węchomózgowia w obu półkulach.

Trzecim skupiskiem połączeń między półkulami jest spoidło tylne wchodzące w skład tylnej ściany komory trzeciej.

Na rysunku 43 i 44 zaznaczone jest jeszcze sklepienie, czyli system dróg odprowadzających hipokampa. W sklepieniu wyodrębniamy ciało, odnogi i slupy sklepienia. Słupy sklepienia, wraz ze spoidłem przednim i blaszką krańcową, tworzą ścianę przednią komory trzeciej.

0    sklepieniu mówić będziemy jeszcze w rozdziale 9 (s. 380). Między slupami sklepienia i spoidłem wielkim rozpięte są blaszki przegrody przezroczystej.

3.7.3. Struktura wewnętrzna kory mózgowej

Kora mózgowa u naczelnych, w szczególności u człowieka, osiągnęła wysoki stopień rozwoju morfologicznego i czynnościowego. Budowę kory można rozpatrywać w trzech aspektach. Jeżeli interesujemy się kształtem i rozmieszczeniem neuronów — ściślej ciał komórkowych, mówimy o cytoarchitektonice kory. Jeśli wytyczamy rozmieszczenie

1    przebieg włókien, czyli wypustek komórek nerwowych, badamy mielo-architektonikę kory. Odpowiednio gfioarchitektoniką nazywamy rozmieszczenie elementów gleju, a angioarchitektoniką — organizację u-krwienia kory.

Dia nauk fizjologicznych największe znaczenie mają badania cyto-architektoniki kory i w pewnym stopniu także mieloarchitektoniki. umożliwiają one bowiem poszukiwanie związku między strukturą i czynnością poszczególnych ośrodków (pól) korowych.

Już dawno stwierdzono, że organizacja utkania komórkowego i przebieg włókien nerwowych nie są bynajmniej jednakowe w całej korze, lecz odznaczają się pewną regularnością w różnych jej obszarach. Dało to podstawę do podziału kory na poła o podobnych cechach budowy mikroskopowej. Dokonanie takiego podziału, ze względu na wiele możli-

98