Do wyznaczenia punktów przebicia każdego z graniastosłupów przez krawędzie pozostałego użyjemy płaszczyzn równoległych do krawędzi bocznych graniastosłupów. Płaszczyzny takie są równoległe do płaszczyzny p = fg, wyznaczonej przez proste równoległe odpowiednio do krawędzi obu graniasto-slupów. Kolejne płaszczyzny P,, P2,... prowadzone przez poszczególne krawędzie graniastosłupów przecinają płaszczyznę a, na której leżą podstawy obu graniastosłupów, w krawędziach równoległych do ka? = a n p. W celu wyznaczenia punktów przebicia graniastosłupa o podstawie LMN krawędzią b pozostałego graniastosłupa, prowadzimy przez punkt B krawędź kx || £ap. Punkty przecięcia / i II krawędzi kx z bokami podstawy KLM są wierzchołkami równoległoboku, wzdłuż którego płaszczyzna p, = bk{ przecina grania-stosłup. Punkty przecięcia tego równoległoboku przez krawędź b są szukanymi punktami przebicia.
Podobnie wyznaczamy pozostałe wierzchołki wielokąta przenikania, który wykreślamy, posługując się schematami łączeń sporządzonymi dla każdego z rzutów.
131