str194

10.6.1. Przenikanie dwóch powierzchni walcowych

Najczęściej spotykamy przenikanie się dwóch powierzchni walcowych, których prostopadle do siebie osie przecinają się i są równoległe do rzutni (rys. 10.60).

Wprowadzenie konkretnego układu odniesienia jest w tym przypadku niepotrzebne ze względu na to, że układ rozpatrywanych powierzchni ma trzy płaszczyzny symetrii odpowiednio równoległe do rzutni kartezjańskiego układu współrzędnych". Największą dokładność rysunkową osiągniemy posługując się odległościami punktów od tych płaszczyzn symetrii.

Poza rzutami punktów przecięcia się tworzących zarysu rzutu pionowego (wszystkie one leżą na płaszczyźnie y, np. 1 = f, n t,) wyznaczymy jeszcze rzut na n₂ punktu przebicia powierzchni <p pionowego walca przez tworzącą f₃(3' = f₃ n cp'). Dodatkowe punkty linii przenikania znajdziemy prowadząc płaszczyznę 8 równoległą do y, a więc równoległą do osi obu powierzchni. Wyznaczając pionowy rzut tworzącej przekroju t₂ = 8 n ip, t₂ = 8"' n cp,'", znajdujemy następnie rzuty punktu 2, w którym przebija ona powierzchnię walca pionowego (2' = t₂ n cp').

Rys. 10.60

Żeby ustrzec się od popełniania błędów przy rysowaniu takich linii przenikania, przeanalizujmy dokładnie rzut poziomy, zawierający najwięcej informa-

Zastosowany układ rzutów jest zalecany w rysunku technicznym. Rzut na rt₂ jest nazywany rzutem głównym, pozostałe to: rzut z góry i rzut boczny prawy.

194