p^bciokc*"'*^
A’/> *zr/o .
Szkoda Ksnanć czas ni bcfdodne gadanie.
T( urną fakir rtcgą tptbk oyraay nie ęoatf / ruepodołm*
‘ -np
Nit sposób dopddć uszywkiin.
| Wdc, dnq«i* ** z praysło-aka-Tj cdp«ymx>tmkouy mi i * ^
(^(Wk1|«I«)^T8'1i?w'>"'!''«^
^ »«tr«CB3l
tt)iay et jednak lyłko do pcancj gramcy są w sunie udawać cza*^ ndx nie p«rińą time v>n2Ń5 innego czasu niż teraźniejszy. Jeśli cfl(t ni)- umieścić treść aianii u- pezadoici Job w przyszłości. musimy mi ni pomce odpcnśedić foony osobowe słowa posiłkowego byę.
Nit w*no byłoratoióćsię radejsprawę.
ftbru'cn>c <WHWnib lub pczymiotnik a u,Tl
p^umiteAm szukać szczędcia w Nowej Hucie.
****** rzucić unzystkoi wracaj na wici.
P4JJcJym koniem:
ttmór ukoście. jtk reaguje młodzież na zbrodnie
popełniane przez agresorów
Zawsze wierzył. ze czasy się zmieniły
Powiedziałem, że poszukam szczęicia w Nowej Hucie.
^miewając niinc (omy wyrażania treści właściwej dopełnieniu. irteŁu (podobnie jak 10 zrobiliśmy, mówiąc o przydatkach) zwrócić możliwość wyrażania tej treści samym orzeczeniem. Mówili-
uważna
>
...,----------- wyra-
t pnypadku innym niż miano*
OektlruGodott.
nązr o inform*'--
f? człowiek z brodę możemy napisać brodacz - Analogicznie
-S isif.zc {jfZJsprzemówienie możemy napisać przemawiać, zamiast
^ ZJ£e£* odpowiedzi - odpowiadać, zamiast po-wiedzieć nieprawdę -
'^Ntówia*1 pisząc, nic zawsze możemy wybierać dowolny sposób wy--iia dopełnienia. Poszczególne czasoumiki i przymiotniki mają wymagania, którym trzeba uczynić zadość, jcdi się nie chce „onsić w kolizję z zasadami polskiej składni. Tak na przykład czasów-[fcpiłnouać wymaga koniecznie rzeczownika w dopełniaczu, czasów-t&feąyłędaćfif - rzeczownika w celowniku, czasownik widzieć - rzc-„oarda w becmiku itd. Użycie wyrażeń przyimkowych lub bezokoliczników jako dopełnień tych czasowników jest niemożliwe.
Znacznie większą swobodę mamy w zakresie wyboru formy okolicznika. Okoliczmk jak pamiętamy określa czasowniki i przymiotniki, łącząc się z nimi w związek przynależności. A właśnie ,cn typ związku dopuszcza największą niezależność formalną obu (■orzących SP składników.
k moicmy M* p*»yslowkiem lub zaimluem