TECHNIKI PRACY UMYSŁOWEJ (14)

m

Materiały

siebie. Po trzecie, wyjaśniają, jak wiedza jest przyswnjuna i przetwarzana w systemie pamięci.

Rola wiedzy uprzedniej

(XI czasów antycznych filozofowie I nauczycieli teoretyzowali o ogromnym wpływie tego, co człowiek juz wie na to, czego może się nauczyć. Uczymy się, wiążąc nowe idee ze znanymi. Psychologia poznawczą oszlifowała wiekowe wierzenia i dokładniej pokazała, jak wiązanie nowych informacji z informacjami przechowywany mi w pamięci wspomaga uczenie się.

Psychologowie poznawczy nazywają informacje i doświadczenia przechowywane w pamięci trwalej wiedzą uprzednią. W ostatnich trzydziestu lat badacze zajęli się wpływem wiedzy uprzedniej na naukę czytania i pisania oraz uczenie się wszelkiego rodzaju informacji. Badania te prowadzą do wspólnej konkluzji, że wiedza uprzednia uczącego się określa jego możliwości nauczenia się wiedzy nowej. Innymi słowy, określonej nowej wiedzy (faktów, pojęć, umiejętności) nie zdołamy się nauczyć, jeśli nie zbuduje się fundamentu z wiedzy pokrewnej.

Rodzaje wiedzy

W rozdziale 7. przeczytać można było, że wiedzę dzielimy na trzy kategorie: deklaratywną, proceduralną, kontekstową. Wiedza deklaratywna to wiedza, jaką uczeń ma o czymś lub wiedza, że coś jest prawdą. Zapamiętany wiersz, zbiór faktów lub dat, reguły jakiejś gry, to są przykłady wiedzy deklaratywnej (wiem, że...). Wiedza proceduralna to wiedza, jak coś zrobić (wiem, jak...). Przykłady to umiejętność podzielenia ułamków, wyrecytowania wiersza, zagrania w grę. Wiedza kontekstowa określa wiedzę, kiedy użyć danej wiedzy deklaratywnej lub proceduralnej (wiem, kiedy i po co...). Wiedza, jakiego wzoni wymaga rozwiązanie danego problemu matematycznego jest przykładem wiedzy kontekstowej, podobnie jak wiedza, kiedy użyć określonej strategii uczenia się.

S)'stcm pamięci

Funkcja wiedzy uprzedniej i sposób reprezentowania wiedzy w umyśle to dwa czynniki szczególnie istotne dla zrozumienia, jak człowiek się uczy i jak korzysta z danych strategii uczenia się. Trzecim takim czynnikiem jest funkcjonowanie pamięci. W rozdziale 7. była mowa o przetwarzaniu informacji jako 0 pewnym sposobie patrzenia na uczenie się. Autorzy przyjmujący tę perspektywę, chętnie odwołują się do porównania z komputerem, by uzmysłowić, jak pracuje umysł i )pamięć: informacja dochodzi do umysłu poprzez zmysły (analogia z wprowadzaniem danych poprzez klawiaturę) i jest chwilowo przechowywana na czynnym obszarze nazwanym pamięcią krótkotrwałą (pamięć wewnętrzna w komputerze osobistym). Z pamięci krótkotrwałej informacja zostaje przeniesioną do pamięci trwalej (na twardy dysk) i jest na nim (łub na dyskietkach) pizecliowywanii (zapisana), skąd może zostać zaczerpnięta, jeśli będzie trzeba jej użyć