testy (5)

-O'' «yooru, ujemne punkty. Odpowiedzi wpisuj wzdania”. ¹ w zadaniu nie mi polecała, to brzmi ono domyilnie: „W.k* prawdzrwe

^,Kl»» Język* C**“

«ruktor

t© jeden destruktor

D. zero destruktorów t zero konstruktorów

^POCh°^dfW'^WC**^: musimy    ^{lyt0 me,od k,ai}V nadrzędnej, ile potrzebujemy

, <D mozemv nw^^^x'^VSZyilk‘^{e metoc,}y ^M«y nadrzędnej, nawet jeśli ich me używamy ³- Wyjątki w _C:?^nmi równoC2cinłd yricle Was nadrzędnych

A    obiektami

zalczy nam na ich obstudze

4    , ^DyC siennymi typu podstawowego, wskaźnikowego lub obiektowego

•    w Języku C*.:

* zwiane z obsługą wyjątków

umożliwia odwoływanie się do pól i metod obiektu przesłoniętych parametrami formalnymi • W ten sposób definiujemy klasę bazową o. Może być używane podobnie do zmienne) wskaźnikowej

•    ^vold 8(char x) [ if(x>0) g(x-1);} to przykład:

. ^A- referencji <6) rekurenejt C. reinkarnacji o. Klasa abstrakcyjna w C* *

0 Zwykle śluzy jako klasa bazowa dla innych klas

B.    Utworzony obiekt tej klasy nie wykonuje żadnych działań

C Klasę abstrakcyjną można utworzyć dodając "abstract" przed nazwą klasy <a) Nie da się utworzyć obiektów te) klasy

7.    Charakterystyczne cechy strukturalnego stylu programowania:

A. używanie wcięć i formatowania tekstu dla zwiększenia czytelności kodu zrodlowego (jp podział programu na mniejsze, logicznie wydzielone fragmenty

C.    używanie zmiennych typu 'ocruct’ zamiast innych typów danych

8.    Wynikiem działania tego kodu będzie wyświetlenie:

Int f(int x) { if(x>0) return x; elso throw 'Wyjątek';} void maln() {

try {cout « f(1); cout<<f(0);} catch(intw){ cout«*W1”; } catch (char * w) {cout « W2";}

}}

17.

18.

C

19. Pc

A. 1 0

(B) 1 Wyjątek Z W1

D.    1 W2

E.    W1 W2

20. V.

1

21.1

22.¹

9. Pewną klasę zdefiniowano następująco:

ctass A { public: statlc int x;); i wykonano poniższy fragment kodu. Jakie wyniki zostaną wyświetlone? A ot, o2; o1.x = 1; o2.x =■ 2; cout « o1.x « o2.x:

A.    01 o2

B.    1 1 <©12 0.2 2

23.

10. Dany jest szabton: template <class Typ> Typ max(Typ a, Typ b)

{

return a > b ? a : b ;

J

Które przypadki kodu zadziałają prawidłowo (zwrócą sensowną wartość maksymalną jednego z 2 argumentów)? A. max('abc\ 'xyz'»;

fmaxCP\ 'a*); maxd, 2) max(3.3, 3.7);

24.