Uczciwek114

wystąpieniu pojedynczego zwarcia z ziemią. Skuteczność ochrony przeciwporażeniowej jest zależna od stanu izolacji elementów wiodących prąd. Musi być zatem prowadzona stała kontrola stanu izolacji wszystkich elementów obwodu - optyczna i akustyczna, celem dostrzeżenia pojedynczego zwarcia i szybkiego jego usunięcia. Jest to istotna niedogodność tego układu.

W sieci IT powinno być spełnione wymaganie:

R_a-^u_l

w którym:

Id - prąd pojedynczego zwarcia przy pomijalnej impedancji między przewodem fazowym i częścią przewodzącą dostępną (obudową),

R_a - całkowita rezystancja uziomu i przewodu ochronnego łączącego części przewodzące dostępne z uziomem.

Przy wyznaczaniu wartości prądu I_d należy uwzględnić:

- prądy upływowe oraz całkowitą impedancję uziemień w układzie (tj. reaktancje pojemnościowe i rezystancje między przewodami fazowymi a ziemią).

Układ IT może nie mieć przewodu neutralnego albo może go mieć (układ nic zalecany).

Aby nastąpiło samoczynne wyłączenie zasilania, powinny być spełnione następujące wymagania:

V3 ■ U

21.

a) dla układu IT bez przewodu neutralnego: Z_s < •

b) dla układu IT z przewodem neutralnym: Z_s <

U

2T

Do ochrony przed porażeniem w sieciach IT powinny być stosowane urządzenia przetężeniowe albo różnicowoprądowe. Do stałej kontroli izolacji należy stosować urządzenia powodujące wyłączenie w przypadku pojedynczego zwarcia z ziemią.

Maksymalne czasy wyłączeń w zależności od napięcia prądu przemiennego lub stałego można przyjmować takie jak dla układu TN, lecz nie przekraczające 5 sekund.

3.7.4.3.3. Urządzenia II klasy ochronności i o izolacji równoważnej

Ochrona przez zastosowanie urządzenia II klasy ochronności ma na celu zapobieżenie pojawieniu się niebezpiecznego napięcia na częściach przewodzących dostępnych urządzeń elektrycznych, w przypadku uszkodzenia izolacji podstawowej.

Urządzenia II klasy ochronności mają podwójną lub wzmocnioną izolację, lub też równoważną obudowę izolacyjną.

Izolacja podwójna polega na tym, że urządzenie oprócz izolacji podstawowej części czynnych obwodu elektrycznego, ma również izolację dodatkową. Izolacja ta jest równoważna izolacji podstawowej pod względem elektrycznym i mechanicznym, chroni od porażenia w przypadku uszkodzenia izolacji podstawowej. Np. przewody instalacyjne na napięcie znamionowe powyżej 250 V, oprócz izolacji żył przewodów, mają izolację podwójną.

Izolacja wzmocniona jest to taka izolacja, której właściwości elektryczne i mechaniczne są co najmniej równoważne izolacji podwójnej.

Obudowa izolacyjna może być uważana za równoważną II klasie ochronności, jeżeli jest wykonana z materiału izolacyjnego, w którym nie ma na zewnątrz części metalowych (uchwytów, śrub, nitów itp.). Przykładem mogą tu być elektronarzędzia (wiertarki, piły ilp.).

Z trzech wymienionych rodzajów wykonania urządzeń II klasy ochronności, pierwszeństwo przyznaje się izolacji podwójnej. W przypadku stwierdzenia, że pierwsza zewnętrzna warstwa izolacyjna została uszkodzona, to należy zaprzestać użytkowania urządzenia.

Odbiorniki i przyrządy wykonane w II klasie ochronności powinny być oznaczone symbolem , a obudowa izolacyjna powinna mieć stopień ochrony co najmniej IP2X. Odbiorniki tej klasy nie mogą być wyposażone w zaciski umożliwiające przyłączenie przewodu ochronnego. Mogą być stosowane we wszystkich warunkach środowiskowych.

203