3.7.4.3.4. Izolowanie stanowiska
Izolowanie stanowiska jako środka ochrony dodatkowej polega na zapobieżeniu równoczesnemu dotknięciu części, które mogą mieć różny potencjał w wyniku uszkodzenia izolacji podstawowej części czynnych.
Ściany i podłogi stanowiska powinny być wykonane z materiałów izolacyjnych w taki sposób, aby ich rezystancja nie była mniejsza niż 50 kft przy napięciu znamionowym instalacji nie przekraczającym 500 V oraz 100 kSTł przy napięciach wyższych.
Wszystkie części przewodzące dostępne powinny być oddalone od siebie nie mniej niż o 2 m, jeżeli te części mogą się znaleźć pod różnymi potencjałami w przypadku uszkodzenia izolacji podstawowej.
Taka sama odległość powinna być zapewniona pomiędzy częściami dostępnymi i obcymi poza strefę zasięgu ręki.
Do izolowanego stanowiska nie wolno doprowadzać z zewnątrz żadnych uziemionych przedmiotów oraz przewodów' ochronnych, aby nie spowodować przeniesienia do niego żadnych potencjałów.
Przy rezystancji izolacji > 50 kfi, prąd rażenia przy dotknięciu części będącej pod napięciem (przewodzącej dostępnej w wyniku uszkodzenia izolacji) nie przekroczy wartości:
220
50000
4,4 mA
Stanowiska izolowane mogą być stosowane jedynie w pomieszczeniach suchych, ponieważ wszelkie zanieczyszczenia, a zwłaszcza wilgoć i pyły przewodzące mogą stanowić ścieżkę przenoszącą niebezpieczne potencjały.
Wszystkie elementy metalowe, np. doprowadzające energię elektryczną lub inne czynniki energetyczne, powinny mieć wstawki izolacyjne zapobiegające przeniesieniu się obcego potencjału.
Izolowanie stanowiska jako środek ochrony dodatkowej jest stosowane wtedy, gdy nie ma możliwości zapewnienia skutecznego działania innych środków.
3.7.4.3.5. Nieuziemione połączenia wyrównawcze miejscowe
Nieuziemione połączenia wyrównawcze miejscowe jako ochrona dodatkowa, polega na niedopuszczeniu do pojawienia się napięć dotykowych przekraczających napięcie dotykowe bezpieczne w określonym miejscu pracy.
Jest ona stosowana w tych przypadkach, gdy ze względów technologicznych nie można użyć innych środków ochrony przed dotykiem pośrednim, a nie wolno dopuścić do przeniesienia się potencjału ziemi na urządzenie chronione np. na przewody ochronne. Przewody nieuziemionych połączeń wyrównawczych powinny w danym chronionym miejscu lub pomieszczeniu łączyć ze sobą wszystkie części jednocześnie dostępne.
System połączeń wyrównawczych jest realizowany bardzo rzadko i na ogół obejmuje urządzenia w obiektach służby zdrowia np. w blokach operacyjnych.
3.7.4.3.6. Separacja elektryczna
Separacja elektryczna jest to środek ochrony dodatkowej, polegający na zasilaniu zwykle pojedynczego odbiornika przez transformator separacyjny lub przetwornicę. Odbiornik ten jest oddzielony od sieci zasilającej. W przypadku uszkodzenia przewodu lub odbiornika prąd uszkodzeniowy może się zamykać jedynie przez pojemność zdrowych przewodów' obwodu. Konieczne jest zatem ograniczenie pojemności tego obwodu.
Skuteczność tej ochrony uzależniona jest od odizolowania od ziemi obwodu odseparowanego. Z tych względów obwodu wtórnego nie wolno uziemiać. Zaleca się, aby w obwodzie separowanym iloczyn napięcia znamionowego w woltach i łącznej długości oprzewo-
205