Warzywnictwo010

przybyszowych, których główna masa sięga do głębokości 15-20 cm, a promień ich poziomego zasięgu wynosi 15 cm. Rośliny mają małą zdolność regenerowania uszkodzonych korzeni.

Częścią jadalną rośliny jest cebula, która stanowi przekształcony, silnie skrócony pęd. Łodyga właściwa nosi nazwę piętki i jest w pierwszym roku silnie skrócona, zdrewniała, o bardzo krótkich międzywęźlach. Z dolnej strony piętki wyrastają korzenie, a z górnej - liście.

Liście cebuli składają się z pochwy liściowej (łuski) i blaszki liściowej (szczypior). Pochwa liściowa każdego starszego liścia obejmuje wszystkie młodsze liście. Wydobywanie się szczypioru odbywa się przez specjalny otwór znajdujący się na granicy pochwy i blaszki liściowej, przy czym każdy młodszy liść wydobywa się nieco wyżej niż liść poprzedni. Z takiego układu liści powstaje łodyga rzekoma zwana szyjką. Pochwy liściowe pierwszych liści są cienkie i odpadają. Pochwy następnych liści w liczbie 7-10 tworzą suche łuski cebuli. Dalsze liście tworzą grube, mięsiste łuski. Liście otaczające wierzchołek wzrostu składają się tylko z grubych, mięsistych pochew liściowych (zwanych pochwami zamkniętymi) i u wyrośniętej cebuli stanowią 3/4 jej masy. Grubienie cebuli polega na odkładaniu składników zapasowych w mięsistych pochwach normalnych liści i tworzeniu się pochew zamkniętych.

Blaszki liściowe są rurkowate i wewnątrz puste. Ich średnica dochodzi do 1,5 cm a długość do 50 cm. W sprzyjających warunkach roślina wytwarza w ciągu wegetacji do 25-30 liści. Im więcej liści, tym większa wyrasta cebula. Pod koniec okresu wegetacji szczypior cebuli załamuje się, jednak zgrubienie nadal przybiera na wadze. Przyrost masy cebuli od załamania aż do całkowitego zaschnięcia szczypioru może dochodzić nawet do 30%.

W kątach liści na piętce tworzą się pąki śpiące. Niektóre z nich rozrastają się silniej już w pierwszym roku, tworząc wierzchołki wzrostu widoczne na przekroju poprzecznym cebuli. W jednej cebuli bywa jeden lub kilka wierzchołków wzrostu. Przy silnym rozrośnięciu stożków wzrostu mogą się tworzyć cebule podwójne (dwie cebule otoczone wspólną łuską suchą) lub cebule rozszczepione, gdy po pęknięciu łusek suchych rozpadną się na dwie samodzielne cebule, złączone tylko przy piętce (polskie odmiany wykazują małą skłonność do rozszczepiania się cebul).

W drugim roku uprawy cebula wytwarza pędy kwiatostanowe dochodzące do wysokości 0,9-1,2 m. Pędy kwiatostanowe są wewnątrz puste, walcowate o niejednakowej średnicy na całej długości. Najszerszy jest pęd na około 1/3 swej wysokości. Stosunek średnicy pędu kwiatostanowego przy podstawie, w miejscu najszerszym i przy wierzchołku wynosi w liczbach całkowitych 2:4:1.

Kwiatostanem cebuli jest główkowaty baldach. W jednym kwiatostanie znajduje się od 50 (czasem mniej) do 1000 i więcej kwiatów. Kwiaty składają się z 6-działko-wego okwiatu, 6 pręcików i trój komoro wego słupka. Owocem jest torebka. Materiałem siewnym sąkulistotrójkanciaste nasiona. Po zakończeniu wegetacji, w pierwszym roku uprawy cebula zapada w stan spoczynku bezwzględnego, który trwa około 2 miesięcy.

10