Warzywnictwo034

niają białe zabarwienie liści wewnętrznych i ułatwiają uzyskiwanie długich wiórków podczas szatkowania. Minimalna zawartość cukru w świeżej masie powinna wynosić 3%.

Cechą odmianową jest także trwałość przechowalnicza kapusty - zwłaszcza w prymitywnych warunkach, jakie stwarzają kopce. Do przechowywania nadają się odmiany późne, o bardzo twardych główkach, jak Langendijker Hor i Kamienna Głowa. Na trwałość przechowalniczą wpływają również warunki uprawowe, jak nawożenie, a także pora i sposób sprzętu (kapusta przeznaczona do przechowania musi być ostrożnie wycinana, ponieważ wszelkie uszkodzenia mechaniczne zmniejszają trwałość przechowalniczą).

KAPUSTA BRUKSELSKA

Opis botaniczny

W pierwszym roku uprawy roślina tworzy silnie ulistniony pęd osiągający wysokość 20-100 cm. W kątach liści wyrastają silnie skrócone pędy boczne. Na ich szczytach wyrastają małe główki (pąki szczytowe zamknięte), średnicy 2-5 cm, ułożone na pędzie spiralnie. Liście kapusty brukselskiej mają długie ogonki, a blaszka liściowa ma kształt odwrotnie jajowaty. W drugim roku wegetacji z wierzchołka pędu głównego i ze skróconych pędów bocznych wyrastają pędy kwiatostanowe.

Cechy odmianowe

Użytkową częścią kapusty brukselskiej są małe główki, których liczba na roślinie waha się od 40 do 90 sztuk u odmian ustalonych i 60-120 sztuk u mieszańców hetero-zyjnych. Do zamrażalnictwa najbardziej są przydatne odmiany o główkach małych, które najszybciej ulegają zamrożeniu. Zależnie od odmiany główki znajdujące się na jednej roślinie mogą być wyrównane pod względem wielkości lub różne. Największe główki wyrastają zwykle w środkowej części głąba, a najmniejsze przy wierzchołku i podstawie.

Wyrównanie główek na roślinie pod względem wielkości, a także równomierność dorastania główek na plantacji umożliwiają mechaniczny, jednorazowy sprzęt roślin. Równomierność dojrzewania główek na całej plantacji jest skorelowana z wyrównaniem wysokości roślin. Najlepszym wyrównaniem wysokości roślin charakteryzują się mieszańce heterozyjne.

34