WP 1512164 Pro

78

-3,5))= 1853,7 kN

^Rm2L = 1980 • (0,6 • (24 - 3,5))/(0,6 • (23,7 - 3,5)) = 2009,4 kN Rm3L = 1810 • (0,6 • (24 - 3,5))/(0,6 • (23,9 - 3,5)) = 1818,9 kN R„4P = 1950 • (0,6 • (24 - 3,5))/(0,6 • (23,8 - 3,5)) = 1969,2 kN R_m5P = 1890 • (0,6 ■ (24 - 3,5))/(0,6 • (23,3 - 3,5)) = 1956,8 kN R_m6p = 1680 • (0,6 • (24 - 3,5))/(0,6 • (22,7 - 3,5)) = 1793,7 kN Wartość średnia nośności z n = 6 testowanych pali wynosi:

Rm.it = Yj ^Rmi/n = (1854 + 2009 + 1819 + 1969 + 1957 + 1794)/6 = 1900 kN. Nośność charakterystyczną otrzymujemy ze wzoru:

R_cJc = min{(i?c/n)sr/^l. (^c,m)min/Ć2) (Rc,k)min — 1794 kN.

W przypadku, gdy mamy 5 lub więcej pomiarów, wartości współczynników £, są równe 1,0. W związku z tym można przyjąć, że

Rcjt —    ⁼ 1794 kN.

Nośność obliczeniową pali obliczamy dzieląc wartość charakterystyczną przez współczynnik częściowy dla nośności całkowitej y, = 1,1 stosując podejście obliczeniowe DA2.

Rc4 = (Rc^mnlrt = 1794/1,1 = 1631 kN.

.2.2. Zestawienie obciążeń charakterystycznych działających na fundament

Układ osi

B

Rys. 7.12. Układ osi dla obciążeń działających na fundament (dodatnie zwroty sil)