wpływ greliny4

IM

PMt 1'iiMi /ji Ann i Irtuma, M H.il Mvt« Co-llewsU, ktni*M!i| /łMrfi*'

wykazali zależny od dawki w/rost sekircji I w.imj żołądkowego oraz /wiąks/enle amplitudy ora/ r/ąstotllwolrl skurczów przewodu pokarmowego fio podaniu grallny l Irki znoszony uzyskano po wagotomll I podaniu atropiny, pi/yjmowa nie histaminy pic powodowało /mian. Mat* I wsp |2?| podając do III komory mózgu grcllnę znuic-zulonym 'szczurom, uzyskiwali stymulacją ttkrecjł kwasu żołądkowego, którą znosiła wagotomła lub wc/e !nir|s/e podanie atropiny,

Ważną i nie do końca /badaną funkcją grellny jest jaj efekt cytoprottkcyjny siblia I wsp, |J|| ora/ Konturek l w,p. (24| wyka/all, 1/ dożylne podanie grallny u osobników dorosłych zmniejszą w sposób zależny od dawki, uszkodzenia błony łluzowej wywołane dożotądkowym wlewem 75% alkoholu etylowego, przez znaczno obniżę Ilie poiiomu ekspresji mfłNA kodującego czynnik martwicy nowotworów (ang. htmor rmrtnh (cu tor u - TNf-o) i wzrost produkcji prostagUndyn PGLj. Towa rryszył temu również znaczny wzrost lokalnego przepty wu krwi w naczyniach żołądka, który, jak slą prrypusz cza odgrywa kluczową rolą w mechanizmai h ochrony błony Śluzowej Poza lokalnym zwiąks/eniem przepływu krwi w żołądku grełma wywiera też inacmy ogólny wpływ na układ sercowo naczyniowy u łud/t. Nagaya

I    wsp [11] zaobserwowali, Iż dożylne podanie greltny powoduje znaczny spadek tlinienia tątnic/ego, zwiąfc szonłe objątoid wyrzutowej, przy zachowane) cząstotli wotrl skurczów serca zarówno u osób zdrowyrh. tak

II    niewydolnością krążenia Granata i wsji |25| wykazali, ze giełina (acytowana I nieacytowana) stymuluie proliferacją komórek |1 wysp trzustki linii HIT-TH w badaniach in wfro. hamuje też w sposób zależny od dawki apopto zą indukowaną przez głodzenie oraz równoczesne poda nie INF y z TNF<j. Granata i wsp |2S| zaobserwowali, że greimą produkują I wydzielają komórki HIT-TH I może ona działo/ na drodze autokrynne) bądź parakrynnej W razie głodzenia przez pozbawienie surowicy, poziom grellny wytworzone/ Jest wystaiczający do efektu cytoprotekcyjnego, natomiast w przypadku traktowania komórek INF y / TNF a jest zbyt niski, by zapewni/ komórkom przeżycie. Podobnie pozbawienie wpływu grellny wytwor/om/. poprzez podanie przeciwciał anty grelinowych, spowodowało wzrost apopto/y w komórkach linii HIT-T15. W efekcie antyapoptotyanym I cyto protekcyjnym grellny poirtdnlc/y szlak cAMP/PKA Zablokowanie cyklazy adenylowej (AC) I PKA specyflcz nymi inhibitorami powoduje zahamowanie efektu anty-apoptotycznego grellny, Jednakże zablokowanie każdego z nich osobno nie daje tego efektu. Hamowanie apopto/y odbywa slą także poprze/ aktywacją szlaku Akt ICRK1/2 (ryc. ?.). Kim I wsp. [26] wykazali, Iż grellna wywiera prołiferacyjny efekt na kultury preadlpocytów linii JT Ul. analogiczny do efektu wywieranego prze/

IGI -I, popr/e/ srymjtocją replikacji ONA (przejicle komó rek / fu/y Gl do S) Podobnie jak w przypadku komórek (I trzustki (linia HIT-TI5), grellna chroni przed apopla/ą wywołaną głodzeniem poprze/ zależną od dawki hormonu oiaz od stopnia zróżnicowania odłpocytów fnsfo-rylac|ą lRK1/21 aktywacją s/Uku PIJK/Akt. Powodowało to /dhamowariie Ścieżki JNK I SAPK oraz zwiąksienie dokomórkowego transportu glukozy, efekt ten był potencjali/ciwany pr/e/ dodanie Insuliny do mieszaniny Inkubacyjnej. Chung I wsp. |27| opisali wpływ grellny na komórki nerwowe podwzgórza szczura poddane OGD (pozbawione glukozy I nłedotlemone, ang. ojtygrnglu-io\t dtfmrmlion). OGD stosuje slą jako model indukcji apopto/y w komórkach nerwowych szczura w kulturach In yilro. W /ależnoki od /astosowanej dawki grellna, po dobnie jak IGF -I, istotnie obniżała odsetek komórek podlegających apopto/ie MajSijiiifl)-.?y efekt wystąpowal przy stążtniu 10“ moł/l Zastosowanie specyficznego antagonisty (D-iys JGHiPOW) potwierdziło, i z w neu-roprołekryjnym działaniu grellny uczestniczy receptor GHVflU AMtogkzme, jak w adpocytach i komórkach |! titusżki w neuronach, gretma wpływała poprzez zależną od czasu dnalania i stążenta hormonu aktywacje; kinazy fftKł/2 fryc 2) Chung I wsp. (27) blokując MAPK, PI IK, PK.C l PKA, zauważyli ntotne zmniejszenie fosforylacji ERKI/? wywołane zastosowaniem grellny Otrzymane wynik i suffmjj iż w antyapoptotycmym efekc te grellny w komórkach nerwowych poddanych OGD uczestme/ą wszystkie w*, szlaki Udowodniono takie. U gretma nie zmienia aktywnoki pM i JNK, natomiast istotnie stymuluje aktywno!/ EKK1/2 w warunkach normoksjr. Wyniki te sugerują różne działanie grrbny na i/oformy Mnazy MAPK. OGD powodowało ponadto obniżenie ekspresji białek antyapoptotyc/nych Bct-2, równolegle indukując trentiokacją bułek proopoptotycznych las do mitochon-ilnów efekt znoszony po traktowaniu komórek grełłną.

Tanga grehmta kftymim

Zaobserwowano, iż wahania poziomu grellny w osoczu krwi są skorelowane z poziomem leptyny Podczas głodzenia poziom grtiiny w osoczu wzrastał przy jednoczesnym spadku poziomi leptyny, a podczas kaimlenia sytuacji uległa odwróceniu |2B|. Okretlenla tango grtllnowo-lepty nowe po raz pierwszy użyli Cummlngs 1 Fostei |29) w celu zaakcentowania kisło) zależnoicl tych hormonów w regulacji gospodarki energetycznej, apetytu I masy data Grellna, w sposób zależny od stążenlą aktywuje neurony jąder łukowatych, podczas gdy teptyna |esl ich inhibitorem. Kim I wsp |J0] wykazali, lż długotrwale doinóżdźko-we bądź dokomorowe podawanie leptyny redukowało poziom glukozy I insuliny we krwi, obniżało przyjmowanie pokarmu o 39%, redukowało masą tkanki itus/c/owej O 41%, podczas gdy jednoczesne podanie grellny znosiło