Wojcwh 7^\\yVć 'hi‘./v. /
» for i=l:n, instrukcja 1, instrukcja 2, .... end
» while wyrażenie, instrukcje, end
» if warunek logiczny, instrukcje, end
lub:
» i f warunek logiczny instrukcje
» e 1 s e i f warunek logiczny instrukcje » else
instrukcje
» end
break wyjście z pętli iteracyjnej, else używane w pętli if, elseif używane w pętli if, end kończy sekwencję poleceń, error podaje komunikaty własnej diagnostyki błędów, for powtarzanie sekwencji poleceń, if definiowanie warunku,
return powrót do wywołanej funkcji lub do klawiatury, while powtarzanie sekwencji poleceń.
Aby utworzyć nową funkcję, trzeba zredagować plik tekstowy definiujący tę funkcję. Możemy tego dokonać korzystając z dowolnego edytora tekstowego. Po zapisaniu na dysku (poleceniem Save as ... nazwa.m) powstanie plik dyskowy o nazwie nazwa.m, stąd nazywa się je M-plikami.
Pierwszy wiersz musi zaczynać się od słowa function, następnie wprowadzamy deklaracje zmiennych wyjściowych (w nawiasach kwadratowych) wyprowadzanych do przestrzeni roboczej, po znaku równości nazwę funkcji i w nawiasach okrągłych deklarację argumentów definiowanej funkcji.
I I i/mW li’// *v JfoH-iL jL l
\ I wor/onto własnych funkcji
iiiwoi/yć nowi) funkcję, trzeba zredagować plik tekstowy definiujący tę ■I • iv Możemy tego dokonać korzystając z dowolnego edytora tekstowe-ń h> zapisaniu na dysku (poleceniem Save as ... nazwa.m) powstanie lii if, skowy o nazwie nazwa.m, stąd nazywa się je M-plikami. iviws/y wiersz musi zaczynać się od słowa function, następnie ptimmlzamy deklaracje zmiennych wyjściowych (w nawiasach kwadra-U11) wyprowadzanych do przestrzeni roboczej, po znaku równości nazwę Mit |i i w nawiasach okrągłych deklarację argumentów definiowanej funkcji. t<> inienne formalne poprzez które funkcja komunikuje się z przestrzenią 4", i Jeśli funkcja nie korzysta z argumentów, po jej nazwie należy |t ut. une nawiasy okrągłe. Nazwa funkcji musi być ta sama co nazwa plot (bez rozszerzenia).
Jmienne użyte wewnątrz ciała funkcji są zmiennymi lokalnymi danej 411 i nie są przechowywane w przestrzeni roboczej. Niektóre z nich i|im uczynić globalnymi za pomocą polecenia global, np.:
» global x u
tyii. polecenie global musi być użyte wewnątrz funkcji i jednocześnie No\ ud/one do przestrzeni roboczej (np. w scripcie).
()• tt|‘i i dalsze wiersze tekstu pliku, zaczynające się od znaku % są ut.it zem i będą wyprowadzone na ekran po wprowadzeniu polecenia: Im ip nazwa.
Ptzykłnd 1
function |y)=srednia(x)
% ŚREDNIA oblicza średnia arytmetyczna % Dla wektora oddaje średnia elementów;
% Dla macierzy oddaje wektor wierszowy wartości % średnich % kolejnych kolumn |m,n]=size(x); if m = 1
m=n;
end
y=sum(x) / m;
W pierwszym wierszu po słowie function w nawiasie kwadratowym /•I. liniowano jedną zmienne wyjściową funkcji y, dalej po znaku rów-
.....u zdefiniowano nazwę funkcji przez którą będzie wywoływana oraz w
n musie okrągłym jej argumenty (wektor x). Funkcja jest wywoływana