Zarz Ryz Finans R18V4

Rozdział 18

Zarządzanie lyzykiem cenowym w portfelu instrumentów pochodnych

Aby zarządzać ryzykiem cenowym - ryzykiem rynkowym - związanym z portfelem instrumentów pochodnych, trzeba mu nadać taką strukturę, dzięki której wartość portfela nie ulegałaby wpływowi zmian ceny instrumentu pierwotnego. Takimi instrumentami pierwotnymi mogą być kursy wymiany lub ceny towarów, w niniejszym jednak rozdziale przyjmiemy przykładowo, że chodzi o stopy procentowe.

Pomiar ryzyka cenowego:

„korporacja parametrów ryzyka”

Pierwszym krokiem w zarządzaniu ryzykiem cenowym portfela instrumentów pochodnych jest ilościowe ujęcie czynników ryzyka. Jak zauważyliśmy w rozdziale 5, można stosować kilka miar ryzyka cenowego. Jednak większość menedżerów ryzyka w odniesieniu do instrumentów pochodnych posługuje się dziś szeregiem liter alfabetu greckiego, określających różne wymagające zabezpieczenia elementy ryzyka. Miary te moglibyśmy nazwać korporacją parametrów ryzyka.

Delta

Pierwszą z rozważanych przez nas liter - zwaną też pierwszym klubem w korporacji parametrów ryzyka - jest delta. W odniesieniu do stóp procentowych delta stanowi miarę zmiany wartości jakiegoś waloru finansowego, zachodzącej w związku ze zmianą stóp procentowych (a ogólniej - w związku ze zmianą ceny waloru pierwotnego).

Obrazem graficznym współczynnika delta jest nachylenie profilu wartości. Ilustracja 18.1 przedstawia relację pomiędzy długą pozycją w obligacjach a sto-