18. Zarządzanie ryzykiem cenowym w portfelu instrumentów pochodnych 593
szonych przez J. P. Morgan w związku z uzyskaniem dostępu do źródeł finansowania na różnych rynkach i w różnych walutach i wykorzystaniem tych źródeł.
• Korekta na koszty administracyjne. Są to na przykład koszty systemów, koszty operacyjne oraz alokowane koszty innych jednostek organizacyjnych mających wpływ na działalność w dziedzinie instrumentów pochodnych.
Poprawki te są bezpośrednio powiązane z następującymi źródłami zysków:
• Wynagrodzenie za podejmowanie ryzyka kredytowego.
• Przychody za tworzenie instrumentów (innowacje), pochodzące z wyceny nowych transakcji według średnich cen rynkowych - po potrąceniu odpowiednich poprawek.
• Marża kupna/sprzedaży.
• Zarządzanie portfelem (umiejętność podejmowania ryzyka).
Umiejętność takiego rozróżniania źródeł przychodów, a w szczególności zdolność do odróżniania tych skutków podejmowania ryzyka rynkowego, które oznaczają zyski, od tych, które dają strat)', jest istotnym warunkiem rozumienia lyzyka rynkowego i kontrolowania go. Filozofia działalności J. P. Morgan zakłada angażowanie kapitału w taki sposób, by przynosił pierwsze trzy rodzaje zysków, przy równoczesnym minimalizowaniu wielkości kapitału wystawianego na ryzyko (rynkowe).
Zarządzanie ryzykiem w J. P. Morgan opiera się na rozkładaniu ryzyka na czynniki pierwotne. Umożliwia to wyodrębnianie rynków na podstawie czynników ryzyka, a nie instrumentów. Zarządzanie ryzykiem dotyczy zatem całego portfela, a nie poszczególnych produktów. Księgi instrumentów pochodnych są zorganizowane według instrumentów pierwotnych. Możliwe jest dzięki temu rozpatrywanie w odniesieniu do każdego instrumentu pierwotnego następujących elementów ryzyka rynkowego: absolutna zmiana ceny albo stopy (delta), wypukłość (gamma), zmienność (vega), zanik czasowy (theta), baza czyli korelacja, oraz stopa dyskonta (rho).
Po zidentyfikowaniu czynników ryzyka można przystąpić do pomiaru ryzyka rynkowego. Przyjętą w J. P. Morgan miarą ryzyka rynkowego jest „wartość ry-