Zdjecie0

pwy oya<n^

Lp	Wyszczególnienie	Jednostka	Wartość
1.	Ciśnienie pary absolutne	kPa	600
2.	Temperatura nasycenia	°C	138.84
3.	Entalpia właściwa pary suchej	kJ/kg	2737
4.	Entalpia właściwa wody wrzącej	kJ/kg	670.3
5.	Stopień suchości pary	m	0.98
6.	Entalpia właściwsi pary mokrej (ogrzewczej) gdy x = 0.98	kJ/kg	27153
7.	Ciepło parowania	kJ/kg	2086
8.	Entalpia właściwo kondensatu	kJ/kn	420

Oprócz założeń przedstawionych w tabelach 10.1 i 10.2, należy uwzględnić także przyjęty uprzednio rodzaj paliwa spalanego w silnikach i kotłach pomocniczych. Rodzaj przyjętego paliwa, jego lepkość, będzie decydować o temperaturze podgrzania przed sinikiem Temperatura pary będzie musiała być wyższa od tej wartości Wybór ciśnienia pary jest więc ściśle związany z przyjętym rodzajem paliwa. Przy tak ustalonych założeniach sporządza się bilans pary dla określonych stanów pracy w warunkach letnich oraz zimowych. Najczęściej poszczególne odbiorniki ciepła o podobnym charakterze lub przeznaczeniu łączy aę w grapy Uwzględnia się przy tym tzw. współczynniki obciążenia, rozumiane jako iloraz zapotrzebowania pary w normalnych, przeciętnych warunkach eksploatacyjnych i maksymalnego zapotrzebowania pary, określonego dla najmniej korzystnych warunków zewnętrznych i eksploatacyjnych. Przykład formy końcowego bilansu pary przedstawia tabela 10.3. Przedstawione w tabeli dane dotyczą bilansu pary masowca, którego napęd główny stanowi wolnoobrotowy silnik typu RTA firmy Sulzer zasilany olejem opałowym o lepkości 380 cSt/50°C. Pracę silników pomocniczych przewidziano na mieszaninie oleju opałowego oraz oleju napędowego.

Niekiedy, na etapie wykonywania projektu wstępnego siłowni sporządza aę uproszczony bilans cieplny oparty na metodzie wskaźnikowej [16). Dokładne obliczenie na etapie projektu wstępnego zapotrzebowania pary ogrzewczej jest zagadnieniem złożonym, choćby z uwagi na nieznajomość ilościowego charakteru zmian parametrów czynnika roboczego, zachodzących w poszczególnych elementach systemu. Praktycznie nie są np. znane spadki ciśnienia pary w poszczególnych odbiornikach, rurociągach łączących i armaturze. Zakładając niewystępowanie strat entalpii pary między kotłem a odbiornikami entalpię właściwą pary ogrzewczej i_pg określa się ze znanej zależności:

(10.1)

t_m - x • /" + (1 - x) - [kJ/kgJ

gdzie:

X    —

i" [kJ/kg] -

V [kJ/kg] -

zakładany stopień suchości pary na wyjściu z kotła (x » 0,98);

entalpia właściwa pary nasyconej suchej odpowiadająca przyjętemu ciśnieniu

pary w kotle;

entalpia właściwa wody wrzącej w kotle.