im
«*»**••» WWfei-*
nfm )cdmr /Wiaiwłf . .
wałó* kr*i«* *, '“W^. *«d Jrtgnmm
, ° kf ł<nfc>ft * f«*N fc*«kc« U
,,aci ****** —h„vc* 22!*" £
wi^Zchrrę. w cz** ir^ wynwr,,,, ,, , £* ,.
|* *a^°^nc u*górz*# natomiast w części północnej %\aturm ą
jtti tylko wrębną pr^yspotycję wałów akumulacji lodnwcowcj (Ryc 7). Podoimy układ stwierdził L e n c e w i c z za Bugiem W i**tę hieni ach między calami kredy zalecają osady pi as/,c*\«*<(>• da^tc Tak,*’ budowa sprawia, ii w<*1\ krążące w podłożu kri^lnaym gnimadrą - ę w piaskach i iłach wypełniających zaglęhienia krrdy. Węzełki* talem zaklęśnięcia poziomu piaszczystego muszą w łych warunkach ;o*t»ć zalane wodą i zamienić >»ię w płytkie jez.iora. Jednak oprócz płytkich występują również głębokie m>sy jezierm* i Istnienia ich w obszarach piasków Pojezierza nie tłumaczy opisana budowa.
Na Ryc 8 i 9 przedstawiono hipsometriy okolic jeziora Gunm-mk (Nr 5) i Czarnego lichnowskiego. Rysunki wykonane są na podst* wie oryginalnego zdjęcia terenu, z materiałów Wydziału Wodno Meł.
W R.N Rzeźbo przodstawiona jest za pomocą izohips o cięciu co I m Również ukształtowanie dna jezior jest przedstawione izohipsami. n nie izobatami. Powstaje w ten sposób jednolity obraz powierzchni terenu. / którego zdjęto pokrywę wodną Iz oh i psy przeprowadzone ' ' w stosunku do dowolnie przyjętego poziomu zerowego, a nie do p ;iomu morza, wobec czego mapa nic daje pojęcia o bezwzględny 1 stosunkach wysokoici. tylko o rytmie urzeźbienia.
/ obu r\cin widzimy że teren zasadniczo ma rzeźbę mnnoUmn,.
0 małych deniwelacjach i łagodnych spadkach. Z monotonii tej w. bijaj, ;H. jako element odrębny misy jezior. Zbocz, ich maj, znaczne-silniejsze nachylenie, a glębokoid odbiegaj, od ogólnych smsunk,^
Pr .fil m wtoloiricrny przeprowadzony przez teren Pojezierza , k.o-
r okol wiek v głębokich j
Wid. jezior wykazuje również >*«• ■ ■
miedzy monotonnym rytmcni il!'ni1- ' ^ ^
r) xh vWim
a niespodziewanie głębokimi Mieuwun • W
2wla*zi 'a p< •• otnt p •' *