Zdjęcie0307

_obciążania próbek siłą: 0,049N;    0,098N;    0,196N;    0,49H;    0,98N;

,96N oraz 4,9N. Odpowiadające oznaczenia mikrotwardości Vickersa _są następujące: HV0,005;    HV0,01;    HV0,02;    HV0,05;    HV0,1;    HV0,2;

„raz HV0,5.

W praktyce pomiary mikrotwardości realizowane są zazwyczaj _za pomocą specjalnych przystawek, stanowiących dodatkowe wyposażenie mikroskopów świetlnych - rys. 7.7.

W podsumowaniu omówienia stosowanych metod pomiarów twardości należy podkreślić odrębną użyteczność każdej z metod. Tym niemniej za najbardziej uniwersalną z powszechnie stosowanych uznać należy metodę Vickersa pozwalającą dokonywać pomiarów w szerokim zakresie obciążeń 1 przy różnorodności cech wymiarowych próbek.

7.4. Dynamiczne metody pomiarów twardości.

Metody dynamiczne stosowane są wówczas, gdy ze względu na znaczące wymiary geoetryczne przedmiotu lub trudności w pobraniu próbki metody statyczne nie mogą być zastosowane.

Młotek Poldi. Metoda z użyciem młotka Poldiego stanowi odmianę metody Brinella. Pomiar twardości polega na dynamicznym obciążeniu penetratora, którym jest kulka stalowa o średnicy D=10mm - rys.7.8. Ulega ona zagłębieniu zarówno w badanym materiale, jak i w próbce wzorcowej. Pomiar średnic odcisków uzyskanych na wzorcu d_wi na materiale badanym d umożliwia wyznaczenie twardości w skali Brinella z zależności:

HB

(7.7)

HB

W

_ 2 ,2

D -d