c Ity < '/WAUTA
w Itrtrej 9if rozgrywają H ledwo zaznaczone Zaburzenie vt spójność linii narracji koresponduje z ekspł-ikarywna opowiadania. Ekiplikatywnoić odpowiada sposobowi relacjonowania •dtrzen przed' mwtonych w książeczce obrazkowej, jak i wyobrażanych 0bh przez dziecko Opowiadanie można nazwać eksplikatywnym |H zawis oto w\ zerpuiące, ittotne dla zdarzeń relacje o ich przebiegu ara/ relacji uzupełniana (rozwijające) wątek główny (PrzetaeznI Jjmtrmkł 1917). Opowiadania mało eksphi atywae zawierała rcłacjc zakł«■» a;ąct H rumienie Równej mytli przewodniej i przebiegu adtoamaa potwierdzę Biciu tępa tą zaburzenia Imn natrać u. wyrażona | braku umieictiKiici dostatecznie tttnepw uporz^dkowania U/trnmęgn czy pr ryczy «**»«> I. kowego) przez dziecko sytuacji ><nnwtj
Opróct powyiacydk tmśmmkmf urykowyc h adur/afy •W zaltfM od kontekstu HtSfon M 'ibra/łh <t*#j Ta mutim .ecJui *s.r< moae być nopatrywan* m mrmmw ■»>* >m>* ** mężnie**** || tm) iiuerpn iowana ml w kiermr* iako pewnego Nipp pnminhir-nok ipokobu przedMawtawta airaA, Wyra** wm rok m śimbm konsiiu,hr.i.n ^ nHtśa pn w liwijli wąlaiwi— mr mam takat ooi :.!jvv (ftcrwatnw It7|, lf7l, w hmnaMaiii^słii 1 Wk Opwnkan takie trudna* •dnbrat włmiwm Ina 4«ob «<aw wą do historyjki obiiu t-«s i J«k padmą pąlaHe^tppdaiM|raKłiiili Skupień tfriąriikitywwtiwi i liuapti iaun i mi u* ,>itam I* *9 •«* * •*'■***■#•-notetą od kaM^ip^cwpiwpMaMifląadMMnMnalpiiaMMKii. kunkiNw pet tfctpiikafywwalci #nu wysoka id iamwaw*, w paląc m*iu
i taburaewuuwi Unii iiairacji, ukwmm •tutum aa ne» <taww<a jąay *;>«« tydk <*y»tn
Jedyną piat*/\<m aauiicy upwwuukia, kawa mm prrytpuriftś* *t*k szóści dzieciuai kłopotów by ta imduutt aptaudu W iw*Łiw w wtffcjueaci opowiadań mona byle od&akat i rwy łatety kaicyuftc flMeaac jąec wą w ramach epizodu korapłcincgo.
Analizy aiirdiyfrupoaic akaaaty imewnuMicy aku aapnatw *~ /vka drt*** km Ktrownaaue yprawatwet w *akrrur rwaruaaa ickwu mur* cyjney*uczniów tvseck tridewitk szkolnych puewoUlo zaobserwować PMWwnewwt wvz*x\ poziom mewo* lę/yfc* uczniów ~nm