zespol ciesni1

Fizjoterapia w chorobach układu ruchu

• prądy diadynamiczne, ® ultradźwięki,

® elektrostymulacj ę.

Zespół cieśni nadgarstka

Bardzo ważnym i często wstępującym kompleksem chorobowym, wynikającym z dysfunkcji nerwu pośrodkowego, jest zespół cieśni nadgarstka. Spowodowany jest on uciskiem tego nerwu przez troczek zginaczy lub zmiany zwyrodnieniowe w obrębie kości nadgarstka. Często zmiany pojawiają się zupełnie spontaniczne, bez przyczyn zewnętrznych.

Choroba zwykle zaczyna się bólami i parestezja-mi dotyczącymi kciuka, palca II i III oraz połowy palca IV (unerwianych przez nerw pośrodkowy). Typowo występują one w nocy - najprawdopodobniej związane jest to z pojawiającym się w tej porze doby obrzękiem tkanek miękkich, potęgującym ucisk nerwu pośrodkowego. W późniejszym etapie pojawia się objaw⁷ Reynauda (jako wynik zaburzeń naczynioruchowych). Chory stopniowa traci funkcje ruchowa reki w wyniku zaników⁷ mięśni kłębu. Tylko w pojedynczych przypadkach stosuje się leczenie zachowawcze. Zasadnicze leczenie polega na operacyjnym odciążeniu uciskanego nerwu pośrodkowego.

Uszkodzenie nerwu łokciowego

Nerw łokciowy pochodzi z korzeni C8-Thl, czyli z pęczka dolnego splotu ramiennego. Jest nerwem najczęściej ulegającym uszkodzeniu. Na obraz kliniczny uszkodzenia nerwu łokciowego składają się: osłabienie zginania i przywodzenia nadgarstka, zgięcia palców⁷ IV i V, porażenie odwodzenia i przeciwstawiania palca małego, porażenie przywodzenia i odwodzenia palców oraz porażenie przywodzenia kciuka. W przypadku uszkodzenia nerwu łokciowego zaznacza się zanik mięśni kłębika. Ręka układa się w⁷ charakterystyczną „rękę szponiastą”.

Tab. 4.2. Mięśnie unerwione przez nerw łokciowy

-    mięsień łokciowy nadgarstka

-    mięsień głęboki palców (palca IV i V)

-    mięsień dłoniowy krótki

-    mięsień odwodziciel palca małego

-    mięsień przeciwstawiacz palca małego

-    mięsień zginacz palca małego

-    mięśnie międzykostne

-    mięsień zginacz krótki kciuka

-    mięśnie glistowate palca III i IV

Uszkodzenie nerwu promieniowego

Nerw promieniowy bierze swój początek z kor:-, ni C5-C8, czyli z pęczka tylnego splotu ramier.-nego. Najczęstszą przyczyną porażenia tego nerwu (odwracalną) jest tzw. zespół sobotniej nocv wywułany uciskiem głowy osoby śpiącej na sw c im ramieniu (sen po sobotniej nocy bywa w. -wołany nadużyciem napojów alkoholowych, st_. nazwa). Objawy porażenia nerwu promieniowego zależą od poziomu uszkodzenia: poniżej I 1 ramienia lub powyżej. Uszkodzenie poniżę¹; 1/2-1/3 ramienia powoduje porażenie mięśr.: ramienno-promieniowego (a w⁷ konsekw⁷en: -osłabienie zginania przedramienia), porażeń: prostowuików⁷ nadgarstka, kciuka i palców II--V w stawach międzypaliczkowych dalszych.' . -śli uszkodzenie obejmuje odcinek pachowy, c r-jawy są podobne jak wymienione powyżej, ale dc-datkow⁷o występuje porażenie mięśnia trójgło*-. go oraz zniesienie odruchu z tego mięśnia.

50