(34)

Tabela cechowania dla wodoru

M	barwa Unii	1 długość fali fnm] (z tablic)	położenie na skali		wartość średnia
mm	czerwona	656.3 nm			-
mi	niebieska	486.1 ńm
t±i	fioletowa	434,0 nm			łj

Tabela cechowania dla helu

[ Nr	barwa Ihm	I długość fali fnm] (z tablic)	położenie na skali		wartość średnia
i	czerwona	667.8			-i. i
[2	żółta	587.6		..
1 3 J	zielona	504,8		_1
1 ^4 1	niebieska	492.2		m_l	____
5 |	niebieska	471.3	1 I
( 6 j	fioletowa	447.1	_1_L		———— -j

Tabela cechowania dla rtęci

J Nr	barwa linii	długość fali [nm] (ż tablic )	położenie na skali		wartość średnia
1	żółta	579,1
L ^2	żółta	577,0
3	zielona	546,1
4	niebieska	491,6		i
	fioletowa	435,8			------S
1 6	fioletowa	407,8

Tabela cechowania dla sodu

Nr	barwa linii	długość fali [nm] (z tablic)	położenie na skali		wartość średnia
1	czerwona	615,2
2	żółta	589,8
3	zielona	569,3
4	niebieska	516,1
5	niebieska	498,7

Wyniki w postaci kropek o różnych kolorach dla różnych pierwiastków nanosimy na , wykres zależności położenia na skali wzorcowych linii spektralnychⁿ- od odpowiadających | im długości fal Otrzymanie w ten sposób punkty łączymy linią ciągłą za pomocą ..krzywki”. Tak otrzymana krzywa cechowania pozwala na wyznaczenie długości fal | nieznanych pierwiastków, które występuje np. w widmie energooszczędnych lamp * oświetleniowych.

W tym ćwiczeniu nic przeprowadzamy obliczeń niepewności pomiarowych ani J dyskusji błędu.

Ćwiczenie nr 17

Wyznaczanie długości fal świetlnych za pomocą siatki dyfrakcyjnej 1. Wiadomości wstępne

Pierwszym doświadczeniem, w którym wykazano fałowe właściwości światła było doświadczenie Younga, przeprowadzone w 1803 r. Schemat tego doświadczenia przedstawia poniższy rysunek.

Schemat doświadczenia Younga

W zakreskowrmym na rysunku obszarze, wskutek interferencji powstają prą*ki noszące nazwę prążków Younga. Mechanizm ich powstawania przedstawiono poniżej.

Interferencja fal świetlnych w doświadczeniu Younga

69