L„ = 0 + 2JK [mm] (4.9)
gdzie: U - długość odcinka o n działkach, IK — długość odcinka równego (W -n)f2 działek (rys. ).
2. Jeżeli N - n jest liczbą nieparzystą, to długość obliczamy z zależności
Lu = IJ + JK| + JK2 [mm] (4.10)
4
gdzie: IK| - długość odcinka równego (N - n -%)/2 działek, IK2 - długość odcinka równego (N - n + 1)12 działek (rys. 4.5).
4.4. Próbki
Oznaczanie wybranych właściwości mechanicznych badanego materiału konstrukcyjnego wykonywane jest na odpowiednio
przygotowanych próbkach. Kształt i główne wielkości charakterystyczne najczęściej stosowanych próbek przedstawiono na rys.4.6.
Rys.4 6. Odmiany próbek stosowanych w próbach rozciągania; a) - próbka okrągła z główkami walcowymi gwintowanymi, b) - próbka okrągła z główkami do chwytania w szczęki, c) - próbka płaska z główkami, d) - próbki płaskie bez główek.
Próbki wykonywane są metodą obróbki mechanicznej, przy czym należy unikać zmiany właściwości materiału próbki na skutek wystąpienia zgniotu lub nagrzania. Do próby rozciągania norma zaleca stosować próbki: okrągłe (rys. l.a,b,c), kwadratowe i sześciokątne, o średnicy d. lub grubości <Jo>3 mm, oraz płaskie (rys. l.d,e), o grubości a0 > 0,2 mm i długości pomiarowej Lo.
próbki krótkie
próbki długie
zwane są próbkami proporcjonalnymi.
Próbki proporcjonalne są to takie próbki, dla których pierwotna długość pomiarowa Lo jest wielokrotnością pierwotnej średnicy pomiarowej do (próbki okrągłe) lub jest proporcjonalna dj> pierwiastka kwadratowego z pola przekroju pierwotnego (próbki o przekroju niekolowym).
Stosunek pierwotnej długości pomiarowej do początkowej średnicy części pomiarowej d„ nazywa się wskaźnikiem wielokrotności próbki okrągłej,
P-— • y/Jolct
do
Wskaźnikiem wielokrotności próbki o przekroju niekolowym nazywa się stosunek jej pierwotnej długości pomiarowej Lo do średnicy d\ kota o przekroju równym polu przekroju poprzecznego tej próbki
gdzie: S0 — pole powierzchni przekroju poprzecznego części roboczej próbki.
Norma dopuszcza także stosowanie płaskich próbek nieproporcjonalnych w zależności od grubości a0 i niezależnie od powierzchni przekroju poprzecznego S0 o stałej długości pomiarowej:
• Lo = 50 mm i szerokości b0 = 12,5 ± 1 mm w przypadku wyrobu o grubości no od 0,1 do 2 mm,
• Lo = 80 mm i szerokości ba =20+1 mm w przypadku wyrobu o grubości na od 2 do 3 mm.
Na każdej z próbek można wyróżnić część pomiarową o długości Lo, średnicę części pomiarowej do łub szerokość bG i grubość a0 dla próbek płaskich, część roboczą o długości L oraz część uchwytową o długości m. Części uchwytowe próbek nazywa się główkami. Jednorodny stan naprężenia w przekrojach części pomiarowej osiąga się przez wykonanie odpowiednio długiej części pomiarowej oraz bardzo łagodnym pizejściu między częścią pomiarową a główkami. Dla wyeliminowania wpływu odkształceń
61