001

HYD.PN-TS-4 1

Lekcja pff

Temat: Metody wytwarzania i przygotowania sprężonego powietrza

Aby uzyskać niezawodne i długotrwałe działanie pneumatycznych mechanizmów należy odpowiednio przygotować sprężone powietrze. Przygotowanie sprężonego powietrza polega na:

—    usunięciu z niego zanieczyszczeń,

—    redukcji ciśnienia do wymaganego poziomu,

—    wprowadzenia czynnika smarnego (do mechanizmów, które tego wymagają).

Głównymi zanieczyszczeniami sprężonego powietrza tłoczonego przez sprężarkę są:

—    drobne zanieczyszczenia mechaniczne (pył, rdza),

—    woda oraz olej pochodzący ze sprężarki,

Powietrze oczyszczone powinno się charakteryzować:

—    brakiem wody w postaci kropel, woda w postaci pary jest dopuszczalna, gdy punkt rosy występuje przy temperaturze niższej o 5 * 10 °C od najniższej temperatury pracy układu napędowego,

—    zanieczyszczeniami mechanicznymi poniżej 5 urn, przy udziale wagowym do 0,7 mg/m³ w warunkach normalnych fizycznych,

—    niewystępowaniem olejów oraz innych cieczy w postaci kropel.

Konstruktor, użytkownik urządzeń pneumatycznych, znając najniższe temperatury w nich występujące, powinien ocenić, czy przy danej wilgotności powietrza zasilającego może wystąpić szkodliwe wykraplanie się wody zawartej w postaci pary w sprężonym powietrzu (tzn., czy zostanie osiągnięty tzw. punkt rosy).

Do oceny stopnia wilgotności stosuje się dwie wielkości:

—    wilgotność bezwzględną - określającą ilość pary wodnej w gramach zawartej w 1 m³ powietrza, przy określonym jego ciśnieniu i temperaturze (zwykle są to warunki normalne fizyczne lub techniczne),

—    wilgotność względną - określającą stosunek ilości pary wodnej zawartej w 1 m³ powietrza, przy określonym ciśnieniu i temperaturze, do ilości pary wodnej maksymalnie możliwej do pochłonięcia w tych warunkach przy zupełnym nasyceniu powietrza; stosunek ten zwykle podaje się w procentach; na ogół aby zapewnić prawidłową pracę urządzeń pneumatycznych, należy tak osuszać zasilające powietrze, żeby jego wilgotność względna w najniższej temperaturze pracy nie przekroczyła 80%.

Powietrze opuszczające stację kompresorową ma zwykle temperaturę o 10 -s- 15 °C wyższą od temperatury otoczenia. Podczas stygnięcia powierza w instalacji pneumatycznej następuje wykroplenie się pary wodnej, Aby wykroplona woda nie dostawała się do instalacji sprężonego powietrza, stosuje się urządzenia osuszające sprężone powietrze. Schemat działania typowego osuszacza sprężonego powietrza pokazano na rys.4.1.

Rys.5.1 Osuszacz sprężonego powietrza: 1 - rekuperator, 2 - chłodnica, 3 - agregat chłodniczy, 4 - zawory spustowe

Osuszanie sprężonego powietrza następuje przy jego dwustopniowym oziębieniu najpierw, w rekuperatorze 1, a następnie w chłodnicy 2. W rekuperatorze 1 wilgotne powietrze dopływające do osuszacza jest ochłodzone przez powietrze wypływające z osuszacza, natomiast oziębianie powietrza w chłodnicy 2 zapewnia typowy agregat chłodniczy 3 z obiegiem freonowym. Wykroplona w chłodnicy 2 i rekuperatorze 1 woda jest automatycznie usuwana przez zawory spustowe 4 sterowane czujnikami poziomu cieczy. Wartość temperatury schłodzenia sprężonego powietrza w chłodnicy 2 nastawiana jest termoregulatorem umieszczonym na pulpicie sterowania osuszacza.

Do usuwania pyłu i oleju ze sprężonego powietrza można wykorzystywać następujące metody:

—    filtrowanie mechaniczne rys.4.2a - polegające na przepuszczaniu powietrza przez pewnego rodzaju sito, które zatrzymuje grubsze zanieczyszczenia i w pewnym zakresie kondensuje olej,

—    filtrowanie adsorpcyjne r/s.4.2b - polegające na kondensacji drobnych cząstek w większe i ich wydaleniu,

—    filtrowanie przez absorpcję rys.4.2c - polegającą na pochłanianiu zanieczyszczeń przez chemiczny czynnik filtrujący.

Usuwanie oleju sprawia dużą trudność, gdyż we wprawionym w szybki ruch powietrzu olej tworzy mgłę, której cząsteczki mają średnicę 0,01 * 0,5 Jim.

Lekcja 4 ' fi