0000031

Ryc. 117. Kołnierz unieruchamiający i odciążający odcinek szyjny kręgosłupa i górny odcinek piersiowy kręgosłupa - stosowany w zmianach zniekształcających, wypadnięciach jądra miażdżystego i innych schorzeniach (Katowickie zakłady Sprzętu Ortopedycznego).

Ze względu na to, że niekiedy w warunkach domowych trudno jest przestrzegać reżimu ćwiczebnego oraz ze względu na konieczność stosowania w niektórych zespołach bólowych wyciągów, które obecnie są jednym z podstawowych elementów leczenia przyczynowego, szczególnie w dyskopatiach, wskazane jest w przypadkach powtarzających się lub sprawiających trudności diagnostyczne skierowanie pacjenta na leżenie na oddział ortopedyczny, rehabilitacji, neurologiczny lub neurochirurgiczny.

WADY POSTAWY

Każde odchylenie od prawidłowej postawy nazywa się wadą postawy.

Wady postawy są wyrazem zwiększonego lub zmniejszonego kąta nachylenia miednicy. Zmiany kąta nachylenia mied-

_nicy mogą być wywołane osłabieniem mięśni brzucha lub mięśni pośladkowych, co pociąga za sobą ustawienie kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej. Daje to widoczne pogłębienie iub zmniejszenie krzywizn fizjologicznych. Jedna wada pi ciąga za sobą inne, i to nie tylko w zakresie układu mięś-piowo-kostnego. W dalszym ciągu wady te sprowadzają przedwczesną niewydolność płucno-sercową.

Prof. Dega podał następującą tabelę błędów postawy:

ViZ wiSfcO

"3 ‘A c

2 V

| Klatka piersiowa

2 z X

I Skolioza

<3 C _o ii a X

I Miednica

rC Hi N ćH

Przykur czenia

-■ 3 - e - o

fj i aj O a N U) 3 V C

- C c

Uwagi

2 % cc

> El

£ ir

•z 5 ca

+

+

+

+

+

+

Unikać ćwiczeń w rozkroku. Koślawość kolan

Bardzo ważne jest wczesne wykrycie wady postawy, w czym pomaga schemat badania.

Do badania dziecko musi być rozebrane.. Ogląda się je w pełnym oświetleniu, ze wszystkich stron i dodatkowo z tylu przy pochyleniu tułowia. Oglądając dziecko z tyłu, zwraca się uwagę na linię kręgosłupa, ustawienie głowy, ustawienie barków, łopatek, trójkątów taliowych, następnie na wysokość ustawienia talerzy kości biodrpwych, kolców biodrowych, fałdów pośladkowych oraz na kierunek przebiegu ścięgna piętowego. Oglądając dziecko z boku należy zwrócić uwagę na przebieg linii przeprowadzonej przez otwór przewmdu słuchowego zewnętrznego, środek barku, środek krętarza. Przebieg tej linii powinien być prosty. Głowa powinna być uniesiona ponad klatkę piersiową, klatka piersiowa uniesiona, dobrze wysklepiona, plecy o krzywiznach fizjologicznych, tzn. miernie zaznaczona lordoza szyjna, kifoza piersiowa, lordoza lędźwiowa. Przy oglądaniu dziecka z przodu patrzy się znów na ■ stawienie barków, kształt mostka, ustawienie pępka, ustawienie rzepek, goleni, w stosunku do ud. Zwraca się uwagę na stopy. W ten sposób oglądając dziecko możemy łatwo uchwycić wady postawy. Po wykryciu wady postawy dziecko

145

■ oió lekarza praktyka