030 (15)

30

Rys.* 2.5. Clektrooy od pomiaru rezystancji izolacji: 1 - elektrody, 2 -próbka materiału

Rys. 2.6. Elektrody do pomiaru^-rezystywności skrośnej: 1,2- elektrody pomiacowR, 3 - elektroda ochronna, g - grubość prdbki

Napięcie pomiarowe doprowadzone jest do elektrod 1 i 2, a elektroda 3 jest uziemiona.

średnica d elektrody pomiarowej l powinna wynosić co najmniej czterokrotny wartość grubości próbki i posiadać wartość 10, 25, 50 lub 100 mm.

Szerokość szczeliny w między elektrody pomiarowy i ochronny powinna być mniejsza od dwukrotnej grubości próbki, ale nie mniejsza nl2 2 mm. Uziemienie elektrody ochronnej J eliminuje wpływ prydu powierzchniowego na wynik pomiaru rezystancji skrośnej. RezystywnośĆ Skrośr.ą p_ oblicza się ze wzoru (2.12)

gdzie: R_x - zmierzona wartość rezystancji skrośnej.

Rezystywność powierzchniowa. Do pomiaru p_p stosuje się również układ J-elektradowy przedstawiony na rysunku 2.6 z tym, że napięcie pomiarowe doprowadzone jest dn elektrod 113, natomiast elektroda 2 spełnia rolę elektrody ochronnej. Rezystywność powierzchniową oblicza się ze wzoru

(2.13)

gdzie: R^ - zmierzona wartość rezystancji powierzchniowej.

2.2.2. Układ pomiarowy

Schemat układu do pomiaru rezystywności skrośnej i powierzchniowej

przedstawiono na rysunku 2.7 [3J.

Rys. 2.7. Schematy układów do pcmiHrL rezystywności metodą techniczną: a) skrośnej, b) powierzchniowej

Napięcie pomiarowe stałe staoilizowane należy dobrać z szeregu: 1, 10, 50, 100, 250, 50G, 1000, 5000, I0CO0 V tak, aby natężenie pola elektrycznego- w próbce wynosiło od 0,1 do 1 <V/mm. NaleZy zastosować woltomierz o dostatecznie dużej ocorności wewnętrznej, np, elektrostatyczny. Opornik R rzędu 10 k to ogranicza prąd w przypadku przebicia próbki. Gdy mierzone

O    i y

rezystancje wynoszą R <K 10 stosuje się w metodzie technicznej do

1 \

pomiaru prądu galwancmetr, gdy R_y > 10    11 - elcktromotr.