0000097

96

J. Królewski, B. Gdakowicz, L. Jędrzejczak

Nastawienie zachodzi na zasadzie działania ujemnego ciśnienia w tarczy międzykręgowej w przypadku wyciągu i ułożenia zgiąciowego lub na zasadzie przesunięcia jądra miażdżystego w kierunku brzusznym, jak w wyciągu eksten-syjnym.

W końcowej fazie wyciągów dążymy do ułożenia chorego z odtworzeniem fizjologicznej lordozy lędźwiowej, aby umożliwić powstanie w pierścieniu włóknistym blizny zapobiegającej nawrotom.

Wśród 80% chorych leczonych wyciągiem fleksyjnym całkowite ustąpienie dolegliwości uzyskane u 7%, a wyciągiem ekstensyjnym u 2%. Byli to chorzy, u których dolegliwości pojawiły się nagle i trwały nie dłużej niż 6 miesięcy, a wiek ich nie przekraczał 30 lat.

W grupie wyników dobrych znalazło się 43% leczonych, w tym 30% wyciągiem fleksyjnym i 13% ekstensyjnym. Za wynik dobry, uważaliśmy taki, w którym dochodziło do wyraźnego złagodzenia zespołu bólowego, zmniejszenia się lub ustąpienia zblokowania kręgosłupa i objawów rozciągowych. Spora część w tej grupie powróciła do pracy, pozostali korzystali z leczenia sanatoryjnego. Wiek ich nie przekraczał 45 lat, a czas trwania choroby 2 lata.

Wyników zadowalających uzyskano 31%, 22% wyciągiem fleksyjnym i 9% ekstensyjnym. Istniejące przed leczeniem dolegliwości zmniejszyły się, poprawiła się postawa chorego, utrzymywało się natomiast ograniczenie ruchomości kręgosłupa i bez większych zmian pozostawały objawy rozciągowe. Była to grupa chorych, u których dolegliwości trwały do 5 lat, a wiek sięgał średnio ponad 45 r. życia. W obrazie rtg kręgosłupa stwierdzało się poza zwężeniem przestrzeni międzykręgowej zmiany typu spondylosis i spondyloarthrosis.

U 17% chorych nie uzyskano żadnej poprawy, 13 z nich skierowano na leczenie operacyjne, a 5 nie wyraziło zgody na zabieg i zostali zakwalifikowani do leczenia sanatoryjnego. U 11% początek dolegliwości był ostry, czas trwania nie przekraczał 2 lata. U pozostałych 6% bóle narastały powoli i trwały ponad 5 lat. W obrazie rtg znaczne zmiany zwyrodnieniowe i wady rozwojowe kręgosłupa.

Ustąpienie dolegliwości bólowych nie oznacza wyleczenia procesu chorobowego, chory musi nadal prowadzić ograniczony pod niektórymi względami tryb życia. Dotyczy to dźwigania, dłuższego siedzenia, stania i chodzenia oraz pracy wymagającej pozycji zgięciowej tułowia.

WNIOSKI

1.    Wyciąg fleksyjny i ekstensyjny stanowią korzystny sposób leczenia zachowawczego dyskopatii.

2.    Powinny one być stosowane szczególnie w przypadkach przepukliny jądra galaretowatego z krótkotrwałym okresem trwania choroby.

3.    Zastosowanie wyciągów przy utrwalonych objawach ubytkowych z paroletnim wywiadem mija się z celem.

4.    Należy indywidualnie w zależności od obrazu klinicznego i radiologicznego stosować wyciąg fleksyjny lub ekstensyjny.

5.    Uzyskanie z pomocą wyciągów pozytywnego wyniku" powinno być utrwalone stopniowymi ćwiczeniami wzmacniającymi mięśnie tułowia.