}
100
Al
_ 160 -1 Ib ~ ‘iw
11 w
'2w' ^w
*1b “ *2b'15 b
Wykreślić zależność A I = f (I jw) dla różnych wartości impedancji obwodu wtórnego (Z2).
2.4. Wyznaczenie liczby przetężeniowej prądowej metodą bezpośrednią
Zestawiamy układ przedstawiony na rys. 9.9. Zwiększamy wartość prądu I, do momentu gdy
*2w" ^ w1 = ‘2w2 ^ w2' ^b
Rys. 9.9. Schemat układu pomiarowego do sprawdzania liczby przetężeniowej prądowej metodą bezpośrednią: Pb — przekładnik badany, Zo - obciążenie przekładnika badanego, PW1 — przekładnik wzorcowy do pomiaru prądu pierwotnego, Pw2 - przekładnik wzorcowy do pomiaru prądu w obwodzie wtórnym
Pomiary przeprowadzamy dla dwóch wartości impedancji obwodu wtórnego:
— obciążenie przekładnika badanego przekładnikiem P^
— obciążenie przekładnika odpowiadające jego mocy znamionowej.
Z pomiarów wykreślamy zależność 'lb = f<'lw>
s**®1 'ib = !2w *W1 ora* ‘iw = '2w2 * w2’ °b Z wykresu znajdujemy wartość llb, dla której
Al
'Iw
'Ib
10%
i obliczamy
‘Ib
100
2.5. Wyznaczenie prądowej liczby przetężeniowej metodą pośrednią
W przypadkach małej mocy źródła prądu probierczego lub obawy uszkodzenia przekładnika, można wyznaczyć przybliżoną wartość liczby przetężeniowej metodą pośrednią (obliczeniową) na podstawie charakterystyk magnesowania (wg normy — metoda ta jest dopuszczalna dla przekładników z rdzeniami pierścieniowymi).
Charakterystykę magnesowania zdejmujemy w układzie przedstawionym na rys.9.10 i wykreślamy UQ = f (lQ) oraz Zm = f (lQ) przy czym:
Dla wartości Zm = 7,2 Z2c znajdujemy lQn (rys. 9.11.).
£
V
Rys. 9.11. Graficzny sposób wyznaczania prądu lon
obliczamy liczbę przetęieniową wg wzoru
n1 =
gdzie: Z2c — całkowita impedancja obwodu wtórnego przekładnika odpowiadająca obciążeniu znamionowemu przy współczynniku mocy obwodu zewnętrznego równego 0,8
Laboratorium urządzeń . . .