1 1513

giem piersiowym i rękojeścią mostka) łączy okolicę szyjną z jamąk.p. Otwór tylny (dolny) k.p. leży na granicy jamy k.p. i jamy brzucha. K.p. ssaków jest bardzo sprężysta dzięki obecności chrząstek żebrowych, chrzestnego połączenia rękojeści mostka z trzonem oraz ruchomego połączenia jej elementów. U ptaków jest dodatkowo wzmocniona wyrostkami haczykowatymi, odchodzącymi od taśmowych, całkowicie skostniałych żeber, zbudowanych z dwóch elementów łączących się pod kątem prostym. Dzięki sprężystości i ruchomemu zestawieniu elementów k.p. może odbywać się zwiększanie i zmniejszanie jej pojemności, co umożliwia ruchy wdechowe i wydechowe. [H. W.]

atlas - kręg szczytowy, dźwigacz - pierwszy kręg szyjny

potyliczna kość — nieparzysta kość czaszki zwierząt kręgowych i człowieka, ograniczająca ją od strony tylno-dolnej. U człowieka składa się z części podstawnej, łuski i parzystych części bocznych, które jeszcze u noworodka są samodzielnymi składnikami kości; łuska p.k. jest w czaszce człowieka ustawiona pionowo i tworzy jej tylną ścianę. P.k. jest miejscem przyczepu licznych mięśni (ta część głowy nosi nazwę potylicy). Wszystkie części p.k. ograniczają otwór potyliczny (otwór wielki) — miejsce połączenia jamy czaszki z kanałem kręgowym kręgosłupa. Przy krawędzi przednio-bocznej otworu znaj dują się kłykcie potyliczne — wypukłości służące do stawowego połączenia z dołkami kręgu szczytowego [zob. atlas]. Od liczby kłykci potylicznych zależy ruchomość głowy; jeden kłykieć występujący u gadów i ptaków zapewnia dużą elastyczność ruchów głowy. [H.W.]