100w69

1

RlRl KVRM II W A/M Ol A RMMN UITRACKICH OGÓl NI

w „Przewodniku Bibliograficznym" zostały powtórzone w opisie skróconym, z odesłaniem do opisów pełnych.

Od 1948 r „Przewodnik Bibliograficzny" ukazuje się regularnie tygodniowo. Rejestruje wszystkie typy wydawnictw samoistnych: dokumenty piśmiennicze, mapy. ryciny. Jeżeli chodzi o czasopisma, to (do półrocznika włącznie od 1962 T.. w latach poprzednich do kwartalnika) opisuje pierwszy numer pism nowo powstałych lub wznowionych oraz czasopisma zawieszone; z pism ukazujących się rzadziej niż półroczmk (od 1961 r. rzadziej niż kwartalnik) opisuje każdy zeszyt jako całosc.

Mimo zasadniczego dążenia do kompletnego rejestrowania druków dokonuje się w ..Przewodniku Bibliograficznym" pewnej selekcji. Od 1956 r. pomija się odbitki i nadbitki z czasopism i wydawnictw zbiorowych; od 19>9 r. sposród dokumentów życia społecznego rejestrowane są jedynie druk: mające trwalsze znaczenie ogólnopanstwowe lub związane z ważnymi wydarzeniami.

Opis bibliograficzny, oparty na autopsji, jest w zasadzie rejestracyjny, choc - podobnie jak w „Urzędowym Wykazie Druków'" — niektóre pozycje mają adnotacje Wybór hasła dokonywany jest na podstawie zaleceń Skro-eony eh przepisów katalogowania alfabetycznego J„ Grycza i W. Borkowskiej, Dalsze elementy opisu to: tytuł i podtytuł, nazwiska współpracowników, liczba tomów. adres wydawniczy: miejsce i rok wydania, data miesięczna lub dzienna ukończenia druku, wydawnictwo oraz drukarnia; w' opisie zewnętrznym format (do 1963 r. w centymetrach, następnie za pomocą symboli. 2^C. 4 . $ . 16'). liczbowanie stron, ilustracje, tablice, mapy. Informacja

0    istnieniu bibliografii załącznikowej podawana jest do 1959 r. za pomocą kwadratu przy numerze pozycji, następnie skrótu: bibliogr. Wykazuje się

1    ci cenę druku. Adnotacje zawierają wyjaśnienie tytułu przenośnego lub niedostatecznie zrozumiałego, podają zawartość dzieł zbiorowych, informacje o przeznaczeniu książki Poniżej opisu zasadniczego lub adnotacji znajduje się hasło przedmiotowe, w następnym zaś wierszu z lewej strony symbol klasyfikacji dziesiętnej, w środkowej części wysokość nakładu, z prawej strony kolejny numer pozycji. Zamieszczone przy nim kółko oznacza, że dla danej książki nie sporządzono drukowanej karty katalogowej.

W 1976 r. wprowadzono pewne zmiany, dostosowując opis do zasad pierwszego ujednoliconego wydania Międzvna rodowego znormalizowanego opisu y dawnie tw zwartych - ISBD(M) (International Standard Bibliographic Deser ip non for Kfonographic Pubhcations). którego celem jest usprawnienie międzynarodowej wymiany informacji bibliograficznych i ułatwienie przekształcania opisów bibliograficznych na formę czytelną dla maszyny. Zmiany te to m. in.: a) umieszczenie hasła opisu nad opisem i traktowanie go jedynie jako czynnika szeregowania (stąd nic występują w nim nawiasy kwadratowe); nazwa autora zaczerpnięta z tytulatury podawana jest po kresce ukośnej po tytule; b) pominięcie w opisie mniej istotnych kategorii współpracowników, np. autorów indeksów, not biograficznych, współpracowników zbierających materiały bibliograficzne, twórców opracowania graficznego; c) w adresie wydawniczym pomijanie daty miesięcznej druku, podawanie informacji o miejscu druku i nazwie drukarni w .maksymalnie skróconej postaci (za pomocą akronimów); d) w opisie zewnętrznym odnotowywanie stron nieliczbowanych w nawiasach kwadratowych; e) umieszczenie informacji o formacie po opisie zewnętrznym; 0 przeniesienie informacji o bibliografii i streszczeniach obcojęzycznych do uwag.

Układ jest_dziąło.wy.- Od 1952 r. publikacje systematyzowane są według tematyki i przeznaczenia w 26 działach, z wysunięciem na plan pierwszy zagadnień ideologicznych i społecznych. Wydawnictwa z zakresu nauki o literaturze i literatury pięknej znajdują się ‘ w dziale XXII (XXII — Nauka o literaturze, XXIIa — Literatura piękna <dla dorosłych>, XXIIb — Literatura dla dzieci i młodzieży). O szczegółowej problematyce działów informuje dołączana corocznie do jednego z pierwszych numerów Klasyfikacja wydawnictw przyjęta w „Przewodniku Bibliograficznym". W obrębie działów pozycje szeregowane są alfabetycznie, z tym że czasopisma umieszcza się na końcu. Jeżeli książka należy treściowo do kilku działów, pełny opis podany jest w jednym z działów, w innych zaś tylko skrócone opisy oraz pó znaku równości numer pozycji z opisem głównym.

„Przewodnik Bibliograficzny" posiada indeksy alfabetyczne miesięczne oraz publikowane oddzielnie indeksy alfabetyczne roczne, wykazujące również utwory źa\vSf te~W~d2i ełach zbi o r o wy ch oraz współpracowników, takich jak redaktorzy, wydawcy, autorzy przedmów, posłowi itp. W oddzielnych grupach zestawione są alfabetycznie czasopisma, ryciny i ilustracje, mapy, nuty. Od 1956 r. „Przewodnik Bibliograficzny" posiada również^ roczne in-deksy_przedtniotowe, które stanowią źródło informacji rzeczowej dla poszukujących piśmiennictwa odnoszącego się do poszczególnych dziedzin i zagadnień oraz osób, miejscowości i innych tematów' szczegółowych.

.BIBLIOGRAFIA ZAWARTOŚCI CZASOPISM"

Bibliografia ta ukazuje się od lipca 1947. Pierwsze tomy wyszły w formie powielonej: rocznika 1 tom 1 za lipiec 1947, tom 2 za sierpień—grudzień 1947, rocznika 2 tom 1, cz. 1—2 za styczeń—czerwiec 1948, tom 2, cz. 1—2 za lipiec-grudzień 1948. Materiały za lata 1949—1950 nie zostały opublikowane, ale są dostępne w kartotekach Instytutu Bibliograficznego. Od połowy 1951 r. ukazuje się regularnie jako miesięcznik drukowany. Początkowo uwzględniałaokoło 350, w latach późniejszych około 800 czasopism naukowych, popularnonaukowych, fachowych, polityczno-społecznych, literackich, dzienniki urzędowe, dwa dzienniki: „Trybunę Ludu" i „Życie Warszawy" (od 1955 r.), oraz wydaw’nictw»a zbiorowe. Pomija tygodniki dla tzw. masowego odbiorcy oraz czasopisma dziecięce i młodzieżowe. Rejestracja obejmuje: artykuły, teksty literackie, recenzje, polemiki, rozporządzenia urzędowe, obszerniejsze sprawozdania z działalności instytucji i organizacji.

Opis każdego utworu bibliograficznego zawiera: autora, tytuł, nazwiska