104(43

*³r*ypiay — PieJniokaiąg

•tri, (w UmłjlU.) | * Rosją (w Psryiu). kończących wojn, * dr«.

**    Francja zobowiązywała w tajnych klauzulach nU

popierać polskich    niepodległościowych. W rezultacla tych

aobawlymń Donaparte wysłał część legionistów polskich do tłumienia powstania Murzynów na San Domingo (Haiti).

w. ISO I * y krokodylom w ma w la j ą — aluzja do udziału Polaków w wyprawia Napoleona na podbój Egiptu w maju 1798 r,

w. 164 Roawalinom S y j o n u — Woronicz opisuje tragedię rozbiorow i rzeczy wist ości porozbiorowej posługując się obrazami proroctw Starego Testamentu. Rozwalina — to, co rozburzone, rozrzucone, w odróżnieniu od ruiny — tego, co się rozpadło, pustki, zguby, W anonimowym przekładzie polskim z 1794 r. dzieło C.Fi Vo!neya miało tytuł: Rozwalmy, czyli Utragt nad rewa-bobami narodów,

w. I7S i n. Odkupując rhleb, wodą i sól z gruntów własnych... —- por, Lin S,2—4: „Dziedzictwo nasze obróciło się do cudzych, domy nasze do obcych, (...j Wodą naszą piliśmy za pieniądze, drwa nasze za pieniądze kupowaliśmy.” 2Lob. też Świątynia Sy billi, p. Ili, w. 499—504.

w, 182 Jak skorupą garncarską — por. L-m 4,2; „Synowie syjońscy aalachetui i ubrani w przedniejsze złoto: jako poczytam są za naczynie skorupiane, za robotą rąk garncarzowychl ; por. toż |r 18,6 i Iz 50,14.

w. 185 Pogwizdując wądrowiec depce —pot. lki\9,k „A ten dom bądaie ua przykład: każdy, który pójdzie przezeń, zdumieje sią i zas w iszczę, i rzeczą: Przecz tak uczynił Pan zienn tei i domowi tetnuP; por. też Jr 19.H; 2S,9; Lm 2,15; Ez 27,56; Pt 45,10—55,

w. 18* gdzież Jest teraz o w Bog zzwołany — por. j 2,17: „Przecz mówią miedzy narody: Gdiiei jest Bog kh?” (po też Ps 41.4; 7b,10j. 2wtot „Bog zawołany” przejął 5'otow • łSsłmu 42 Jatva Kochanowskiego;

l #y moja karmia, potrawy płoci wieczny. Kredy mią coraz pyta lud wszeteczny:

tera* on twoj. nędzniku 'wygnane, Bog, nwołSBY?’*

5żt IŻJk Łk U.J,

w 188 Vss pełictyk,, włosy J^Nurwaw JStanżfek wy 217 I pnyp,

ka*. prip< 554- O pmzt

w. l*H ia 5 iąe |4> nie znożezz kam nyw — r**' 7%zappthą tyłJk\ p, IV,

Assarmot

noici interpretowania rozbiorów jako kary za grzechy świadczyć może początek modlitwy przeznaczonej do odmawiania w niedziele i święta w kościołach wszystkich wyznań, a opublikowanej wraz z odezwą dyrektora do spraw wewnętrznych adresowaną do duchowieństwa: „Boże sprawiedliwy, który nasze i ojców winy ukarałeś zniszczeniem imienia Polski! Boże miłosierny i przebłagany, który kładziesz koniec cierpieniu i dozwalasz ojczyźnie naszej na nowo odradzać się! [...] Niech duch jedności w narodzie polskim dawne jego winy zgładzi przed Twoim majestatem i stanie się przed nim zasługą do nowych łask, o które błagamy cię, Panie” („Gazeta Warszawska” 1807, nr 12, s. 185—186).

w. 193 łzy nasze są świadkami... poprawy — odpowiadając na modlitwę Salomona przy poświęcaniu Świątyni jerozolimskiej, Bóg obiecał: .Jeśli upokorzy się mój lud, nad którym zostało wezwane moje imię, i będą błagać, i będą szukać mego oblicza, a odwrócą się od swoich złych dróg, Ja z nieba wysłucham i przebaczę im grzechy, a kraj ich ocalę” (2 Krn 7,14; cyt. wg Biblii Tysiąclecia).

^w- 197—198 Kości spróchniałe, powstańcie z mogiły--- — zob. Rozprawa pierwsza..., przyp. 46.

ASSARMOT,

SYN JEKTANA, PRAPRAWNUK SEMA, PRASZCZUR NOEGO,

NARODÓW SARMACKICH PATRIARCHA, PRZYSZŁYM POKOLENIOM W DUCHU WIESZCZYM BŁOGOSŁAWI

Tekst wg pierwodruku, „Nowy Pamiętnik Warszawski” 1805, t. 18.

Tytuł: Asarmot — wg genealogii biblijnej (Rdz 10) jeden z trzynastu synów Jektana, wnuk Hebera, prawnuk Arfałrrada, praprawnuk Setna, syna Noego.

Po potopie synowie Noego wraz ze swymi potomkami, gdy oli od wschodu słońca, naleźfi pole na ziemi Sr aa sir i mietrl »U na nim” (Rdz 11,1). Ogarnięci pychą, zaczęli budować wieżę, która sięgać miała aż do nieba- Zagniewany Bóg pomieszał ius języka, tak że nie mogłi się porozumieć i rozeszli się. Według Józeta

p--i—— (I w. aa.), hinaryfca żydowskiego, który pierwszy

podjął próbę ulijn inirms li Tihjarj aMky gmrulngjrraij, wyglądało to w te* sposób: Jatet z synami zajął .wszywki* aeneuy ud

03