190

5. URZĄDZENIA POMOCNICZE STACJI

—    urządzenia sygnalizujące, sterujące, blokujące;

—    rejestratory zakłóceń sieciowych;

—    oświetlenie zakłóceniowe;

—    silniki napędów łączników;

—    przetwornice telefonii wielkiej częstotliwości (zasilanie rezerwowe). Nie wszystkie z wymienionych urządzeń prądu przemiennego i stałego

znajdują się w każdej stacji elektroenergetycznej. W stacjach niewielkich bez obsługi, w których zabezpieczenia stanowią wyzwalacze pierwotne i bezpieczniki, zapotrzebowanie na energię ogranicza się jedynie do oświetlenia terenu stacji lub budynku rozdzielni wnętrzowej.

5.1.2. Urządzenia i układy zasilania odbiorników prądu przemiennego

Do zasilania odbiorników potrzeb własnych stacji prądu przemiennego stosuje się:

—    transformatory obniżające;

—    transformatory uziemiające z uzwojeniem dodatkowym 0,4/0,241 kV, służące do wykonania sztucznego punktu neutralnego (zerowego) sieci celem jej uziemienia;

—    obce źródła, np. inne transformatory znajdujące się poza stacją; przekładniki napięciowe.

W stacjach transformatorowych o górnym napięciu do 30 kV, o jednym źródle zasilania, instaluje się przeważnie jeden transformator potrzeb własnych.

W stacjach 110 i 220 kV z dwoma niezależnymi źródłami zasilania rozdzielnice potrzeb własnych należy zasilać z dwóch transformatorów (rys. 5.1), wyposażonych w automatykę samoczynnego załączania rezerwy (SZR). Moce znamionowe transformatorów potrzeb własnych dobiera się tak, aby każdy z nich mógł zasilać wszystkie odbiorniki, jakie mogą pracować w normalnych warunkach pracy stacji oraz odbiorniki włączane dorywczo, z zachowaniem dopuszczalnego przeciążenia transformatora.

Rys. 5.1. Układ zasilania rozdzielnicy potrzeb własnych prądu przemiennego stacji średnich wielkości

190