191

191

15. Wprowadzenie do Simulinka

Simulink jest zintegrowanym z Matlabem narzędziem do budowy i symulacji. Jest przeznaczony zarówno do modelowania układów złożonych z obiektów standardowych, jak i zaprojektowanych przez użytkownika. Ma bogate biblioteki, rozwijane w kolejnych wersjach tego narzędzia. Badania symulacyjne są w wielu przypadkach jedynym możliwym sposobem sprawdzania nowych konstrukcji, pod warunkiem, że, model będzie adekwatny do obiektu rzeczywistego.

Przytoczone poniżej przykłady i opracowania dotyczą wersji 1.3, współpracującej z Matlabem 4.2.

Informacje dotyczące podstawowych poleceń, stosowanych algorytmów obliczeniowych, można uzyskać po wydaniu w linii komend polecenia help simulink.

Otwarcie Simulinka dokonuje się przez napisanie w linii poleceń Matlaba polecenia simulink. Powoduje to otwarcie podstawowego okna oraz dostęp do biblioteki głównej, jak pokazano na rysunku 15.1.

Rys. 15.1. Otwarcie biblioteki standardowej Simulinka

Biblioteka główna zawiera podstawowe bloki, wykorzystywane podczas modelowania, zgrupowane pod następującymi ikonami:

Sources - źródła: bloki generujące sygnały wyjściowe,

Sinks    -odbiorniki: bloki przedstawiające wizualizację wyników, zapisy

wanie danych do przestrzeni roboczej, na nośniki zewnętrzne, Discrete - bloki realizujące operacje dyskretne,

Linear - bloki operacji liniowych, występujące w modelach ciągłych, Nonlinear - bloki realizujące nieliniowe operacje wejście-wyjście,

Connections - realizacja połączeń pomiędzy wejściami a wyjściami bloków, Extras - biblioteki dodatkowe oraz przykłady zaawansowanych strukur. Jednocześnie otrzymuje się dostęp do rozwijanego menu:

File    - umożliwia otwieranie i zamykanie okien, a także ich zapis,

Clipboard - zapis okna oraz opcji z nim związanych,