19 (75)

Skorowidz doktrynalny 858

9n; 4, 12; 1 Tes 4, 3; 5, 18; Hbr 10, 36; 13, 21; 1 P 2, 15; 1 J 2, 17.

zbawczy plan: Mt 18, 14; 26, 42 par.; Dz 22, 14; 1 Kor

1,    1 par.; Ef 1, 5. 9. 11; 1 Tm 2, 4; Hbr 2, 4; 10, 10. ogólnie: Mt 6, 10 par.; Dz 21, 14; Hz 9, 16-18; Jk 4, 15; 1 P 3, 17; 1 J 5, 14; Ap 4, 11.

WOLNOŚĆ

chrześcijanie zawdzięczają Chrystusowi: J 8, 32. 36; 1 Kor 9, 1; 2 Kor 3, 17; Ga 4, 31; 5, 1. 13.

On ich uwolnił od grzechu: Hz 6, 18. 22; i jego skutków: 1 Tes 1, 10; Kol 1, 13, na czele ze śmiercią, która traci „oścień”: 1 Kor 15, 56; co nastąpi w pełni dopiero po zmartwychwstaniu (zob.): Rz 8, 21; i od „przekleństwa” Prawa ST: Rz 6,15. 22; 7,1-6; Ga 3,10--13; 4, 1-5; obdarzając nowym Prawem Ducha (zob.): Rz 8, 1-4; 1 Kor 7, 22; Ga 5, 13; Jk 1, 25; 2, 12; 1 P 2, 16.

WYTRWAŁOŚĆ (CIERPLIWOŚĆ)

(gr. hypomone zawiera w sobie jedno i drugie) wzór Boga, Chrystusa: Rz 2, 4; 3, 25; 9, 22; 2 Tes 3, 5; 1 Tm 1, 16; Hbr 12, 2n; 1 P 3, 20; 2 P 3, 9. 15. obowiązuje wiernych, zapewniając im zwycięstwo ostateczne: Mt 10, 22 par.; 24, 13 par.; Łk 8, 15; Rz 5, 3n; 8, 25n; 12, 12; 15, 5; 1 Kor 13, 7; 1 Tm 6, 11; 2 Tm

2,    12; Hbr 6, 12; 12, 1; Jk 1, 3. 12; 1 P 2, 20; 2 P 1, 6; Ap 1, 9; 2, 2n. 19; 3, 10; 13, 10; 14, 12.

ZBAWIENIE (gr. soteria)

(zob. JEZUS CHRYSTUS, ODKUPIENIE, NIEBO) ściśle związane z odkupieniem — jest ono i teraźniejsze: Łk 19, 9; Rz 8, 2n; 11, 11; 2 Tes 2, 13; Tt 3, 4n; 1 P

3,    21; i przyszłe: Rz 13, 11; 1 Tes 5, 9; Hbr 6, 9; 9, 28; 1 P 1, 5. 9.

z łaski zapewnione wiernym dzięki Chrystusowi: Dz

4,    12; 15, 11; Rz 8, 24; Ef 2, 3-14; 1 Tes 5, 9; 2 Tes 2, 13; 1 Tm 2, 4; 2 Tm 2, 10; Tt 2, 11; Hbr 1, 14; 2, 10; 5, 9. wymaga współpracy ze strony Apostołów i wiernych:

Dz 2, 21 (=    J1    3, 5).    40; 16, 30n; Rz    10, 1.    9; 11,    14;

1 Kor 9, 22;    10,    33; 1    Tes 2, 16; 1 Tm    4, 16;    Hbr 2,    3;

1    P 1, 5; Jud 3.

ZGORSZENIE (gr. skdndalon)

występuje w NT w dwóch zupełnie różnych znaczeniach:

A)    jako przeszkoda w przyjęciu Chrystusa: Mt 11, 6

par.; 15, 12;    26,    31; Rz 9, 33 (= Iz 28,    16); 11, 9 (=    Ps

69 [68], 23);    1 Kor 1,    23; Ga 5, 11; 1 P 2, 8.

B)    wywołanie lub stan załamania moralnego: Mt 5, 29n par.; 18, 6; 24, 10; Mk 4, 17; Rz 14, 13. 21; 16, 17; 1 Kor 8, 13; 10, 32; 1 J 2, 10.

ZMARTWYCHWSTANIE UMARŁYCH (zob. CUDA, JEZUS CHRYSTUS, NIEBO, PARUZJA) duchowe na chrzcie: Rz 6, 4-14; Ef 2, 6; 5, 14; Kol 2, 12n; 3, 1-3.

cielesne, powszechne: nastąpi dzięki łączności z Chrystusem, za sprawą Ducha Świętego: Mt 22, 23-32 par.; J 5, 28n; 6, 39n; 11, 24-26; Dz 4, 2; 17, 18. 31n; 23, 6; 24, 15; Rz 8, 11; 1 Kor 6, 14; 15, 12-26. 35-57;

2    Kor 4, 14; 5, 2-5; Flp 3, 11. 21; Kol 3, 4; 1 Tes 4, 14-17; 5, 10; Hbr 6, 2; Ap 20, 12n.

ŻYCIE

A)    doczesne (zob. DUSZA) — choć znikome — jest cenne samo w sobie, zwłaszcza jako środek osiągnięcia wieczności szczęśliwej (zob. NIEBO): Mt 6, 25-34 par.; Mk 3, 4 par.; Łk 12, 15-21; Jk 1, lOn; 4, 13n.

B)    synonim nieba, zbawienia: Mt 7, 14; 18, 8n; 19, 16. 29 par.; Dz 11, 18; Rz 2, 7; 5, 17n. 21; 6, 22; Flp 2, 16; 4, 3; 1 Tm 4, 8; Jk 1, 12; Ap 2, 7. 10; 7, 17; 13, 8; 20, 12; 21, 6; 22, ln. 14. 17. 19.

określenie Jezusa Chrystusa, od którego pochodzi łaska i chwała wiekuista (zwłaszcza znamienne dla pism Janowych): J 1, 4; 11, 25; 14, 6; Dz 3, 15; Flp 1, 21; Kol 3, 4; 1 J 1, 2; 5, 12. 20; stąd — woda żywa: J 4, 10; chleb żywy: J 6, 51.

synonim trwania w łasce: J 4, 14; 5, 24n; 6, 57; 14, 19; 1 P 1, 23; 1 J 3, 14; 4, 9; 5, 16.