DZIELNIK NAPIĘCIA (NAPIĘCIOWY) - układ dwóch rezystorów połączonych
I = U/(R! + R2)
Ui = I*R, U2 = I*R2
U, = U* (R,/(R,+R2)) U2 = U*(R2/(R,+R2)
»- układ dwóch rezystorów r ______
U = I * (Ri * R2) / (Ri + R2)
I, = U/R, = I * (R2 / (Ri + R2))
I2 = U/R2 = I * (R, / (R, + R2))
Metoda zanczylen - jeżeli układ jest układem rezystacyjnym o strukturze szeregowej, to w obliczeniach możemy stosować metodę zamiany niezależnych rzeczywistych źródeł napięciowych na równoważne źródła prądowe i odwrotnie. Kolejność zamiany źródeł i kolejność ich łączenia wynika ze struktury układu.
Metoda superpozycji (może być stosowana, gdy występują co najmniej dwa źródła niezależne) - Prąd (napięcie) w wyróżnionej gałęzi układu liniowego, w którym występuje kilka źródeł niezależnych, może być obliczony jako suma prądów (napięć) wytworzonych w tej gałęzi przez każde z tych źródeł zastępczych osobno, tzn. przy zastąpieniu wszystkich pozostałych niezależnych źródeł napięciowych zwarciami i niezależnych źródeł prądowych rozwarciami.
Twierdzenie Thevenena (zastępcze prawo napięciowe) - Dowolny dwójnik rezystacyjny możemy zastąpić równoważnym rzeczywistym źródłem napięciowym o sile elektromotorycznej Ec i oporze wewnętrznym R*, przy czym:
• Siła elektromotoryczna Ec jest równoważna napięciu na rozwartych zaciskach dwójników.
• Opór wewnętrzny jest oporowi zastępczemu dwójnika otrzymanego przez zastąpienie wszystkich niezależnych źródeł napięciowych zwarciami i wszystkich niezależnych źródeł prądowych rozwarciami.