20110518440

Urszula Cieślik-c.. Jarosław D. Kasp^

jotensyjnych ą skutecznej i skojarzonej ienie nadcśnenia tętniczego, rosnąca I i tstTiX2Bg'0 Przypuszcza się, że jedną |ez lekarzy »|toicrapyyrh monoterapię.

araonego nadciśnienia tętniczego oraz di |np. osoby w starszym wieku, zabu-

linrHannianhnfmnmlnirh zaangażo nsyięgo Ąg raewiefioch, bezpiecznych są pacjentów z niską aktywnością reni-źe pacjentów z powitaniami w postaci fogu oraz pacjentów z cukrzycą typu 2. monaczyniowego z niekontrolowanym cyc^ niewydolności nerek. Połączenie | oraz predyspozy^artH do wystąpienia |_ ur cukróicytypu 2 (zespół metaboliczny)

I postaci sartanów z CCB jest przezna-ych ACO. zzaburzemarrf metaboliczny- I n*am lekowym. Nie nałezy łączyć CCB ie<»ug wytycznych dołączenie trzeciego grśęoe docelowych wartości aśmcma mmMtiaczyntowego. Podobna zasada iym w kierunku cukrzycy. stwierdzonym tączgmii B8/DKJ. Połączenie CC8/DJU

ytuacjach klinicznych okazać się OKteo skuteczna w praktyce lekarza adzmnego.

^rtrapłt skojarzona ta tk innych schematów armako terapii I nadciśnieniu tętniczym

ZgpddezopubSkcmanyrn w2007r. jucznymi Europejskiego Towa-tystwa Nadciśnienia Tętniczego I I Eumpean Sooety of HypertensJon.

ESH) I Europejskiego Towarzystwa Kardtołogicznego (Eumpean Sodety ci CwMotogy, ESC)¹ oraz slanowi-sMeak' Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego wydanym « 2009 r będącym próbą tch aktu •kMCji^e takie przyjętymi w2006 r. wytycznymi Polskiego Towarzystwa Mtdciinlinła Tętniczego (PTNT) oraz Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Pol-sce (KLRwP)¹ dysponujemy pięcioma głównymi klasami leków, od których rozpoczyna się leczenie niepowikła-nego nadciśnienia tętniczego (Ta bei^E):)nhibitorami konwertazy an-gjotensyny [angiotensin-converting I enzyme inhibitors, ACEI) ^antagonistami receptora angiotensynowego, zwanymi sartanami (angiotensfn receptor blockers, ĄRB)(^ntago-| nistami wapnia (calcium channel blockers, CCB) Antagonistami | receptorów (J-adrenergicznych, czyli (l-adrenolitykami (tzw. beta-blokery, beta blockers, BB)Q'Ilekami moczopędnymi (diuretyki. dluretics, D1U). {

Monoterapia stopniowana. Rozpoczynanie terapii od jednego leku j Stopniowe (progresywne) zwiększanie jego dawki to tzw. monoterapia stopniowana. Obecnie jest zalecana u pacjentów z grupy niskiego ryzyka sercowo-naczynio-wego z nadciśnieniem tętniczym pierwszego stopnia.⁴ U chorych z wyjściowo wysokim ciśnieniem sprawdza się rzadko, a w przypadku pacjentów z wysokim ryzykiem ser-cowonaczyniowym może okazać się szkodliwa ze względu na długi czas potrzebny do uzyskania pożądanej kontroli ciśnienia. Zwiększanie dawki było przez wiele lat najpowszechniejszym sposobem leczenia nadciśnienia. Warto jednak pamiętać, że krzywa zależności dawka-od-poslfirJest w przypadku leków hi-ootensvinvch Płaska - zwiększając OBWBfTeku pwuKrotnie, uzyskujemy IgfroHoprocentowy wzrost redukcji jjpinia tętnićzego przy jednoczes nym 200-procentowym wzroście ryzyka działań niepożądanych.⁵

Monoterapia sekwencyjna. Innym schematem farmakoterapii jest monoterapia sekwencyjna polegająca na zastępowaniu monoterapii