246

u. przewody i kable 246

Tablica 14.63. Wskaźniki zginania najczęściej stosowanych szyn

Tabl. 14.43 (cd.)

Wskaźnik wytrzymałości szyny na zginanie H⁷

ki

W

Przekrój szyny

W⁷, z tablio

W, = 2 W, Wg z tablic

a^h — (u—2b)^łh

I

1,19

1,19

1.15

Rys, 14.5. Wartości współczynnika m„ i m_r

Wg G. Bartodzieja wartości k„ można wyznaczać korzystając ze ściślejszej zależności ogólnej

k„ =

(14.20)

w której: k, — współczynnik uwzględniający zmianę rozkładu momentu zginającego w szynie przy przejściu do stanu odkształcenia plastycznego (tabl. 14.44); k₂ — współ-czynnik uwzględnić jący zmianę wskaźnika zginania szyny przy przejściu do stanu odkształcenia plastycznego (tabl. 14.43).

Częstotliwość drgtń własnych szyny v„ można wyznaczać dla najczęściej występujących profili szyn wg tabl. 14.45. Wzór ogólny ma postać

k

l¹

(14.21)

przy czym: / — długość przęsła, m; J — moment bezwładności przekroju, nY*; m — masa jednostkowa szyny, kg/m; E — moduł Younga; dla miedzi E_Cv = 11,3-10¹⁰ N/m¹ dla aluminium £_A1 = 7-10~¹⁰ N/m³; k — współczynnik zależny od sposobu podparcia