14. przewody i kable 250
14. przewody i kable 250
JWiw f-M7j9i0i
1 | |||
. ! | |||
\w?- |
_I_1X?. |
77A 1 | |
tfi=68Q/nm |
mm | ||
Rys. 14 6. Układ szyn dla przykładu 14.1
Obciążenie piaskownika od oddziaływania sąsiedniego płaskownika — wg wzoru ogólnego (14,11)
fr= Ą-k ^-y| -10-‘ " -0p2- 0,42-251.10-1 = 2630 N/m
k = 0,42 wg rys. 14.3,
— wg wzoru uproszczonego (14.13)
i1 5(13
/„= S-j-10-1 = 0,11 10-« = 3750 N/m
ó ~ 0,11 wg rys. 14.4
Różnice wyników wiążą się z niedokładnością odczytu wartości współczynników k i ć z wykresów. Do dalszych obliczeń przyjęto /, = 2750 N/m.
Moment zginający szynę pochodzący od szyn faz sąsiednich
M =
1440*1,2*
12
= 172,8 N-m
Moment zginający płaskownik, pochodzący od działania sąsiedniego piaskownika /„ = >/jj- - 1000-0,01 7-^L = 0,78 m a = 1000 wg tabl. 14.42
Wobec /kr > ^ obliczono moment zginający wg wzoru (14.17)
Me =
VI
12
2750-0,5*
---— ----- tt; 57,3 N*m
12
}f — — c = 0,50 m
Częstotliwość drgań własnych szyny, współczynnik m„
Dla profilu złożonego z 2 płaskowników częstotliwość drgań własnych jest większa od 100 Hz.
3.56 / EJ 3t56 / 7*10“-1,67-10-6 ^ „
v« - ■> */~„r = — ‘5.4------* 360 Ka
SA kg fm
przy jęto ; £ = 7-IOi° N/m2: J = — = 2~ = 1.67-10-‘ m-*; m = jd = 20-2,7-102
2 o 2
d = 2,7-103 kg/m3 — gęstość Al.
Z wykresu na rys. 14.3 odczytano m0 = 1.
Naprężenia od oddziaływania szyn faz sąsiednich
o, = m. k. ^ = 1-0,3 = 2,59* 10' Pa = 2,59 MPa
*„ = (1,5; 2-^1 = 3,33-10- = m3
0
Naprężenia od działania sąsiedniego płaskownika
"r - *«-££■ = - 17,15-10e Pa - 17,15 MPa
Imllm
k,„ = 0,5; W, = -2-2. = 1,67*10-' m=
6
Naprężenia wypadkowe ffr + ffp = 2,59 +17,15 - 19,74 MPa < <tmb — 70 MPa wg tabl. 14.46-
Szyny mają zatem dostateczną wytrzymałość elektrodynamiczną.
Do oznaczania budowy kabli stosuje się odpowiednie symbole literowe:
K — kabel o żyłach, miedzianych i izolacji z papieru nasyconego olejem oraz o powłoce ołowianej,
A - umieszczone przed K oznacza kabel z żyłami aluminiowymi, a umieszczone na końcu symbolu oznacza zewnętrzną osłonę włóknistą,
Y - umieszczone przed K oznacza powłokę polwinitową, a po K - izolację polwinitową,
X — znaczenie jak Y lecz w odniesieniu do polietylenu,
AL — przed K oznacza powłokę aluminiową,
Ft, Fp. Fo — pancerz ze stalowych taśm (t), drutów płaskich (p) lub okrąg-łych (o),
KWO — kabel wysokonapięciowy olejowy,
H — przed K (po Y) — kabel z żyłami ekranowymi,
3 — przed H — kabel trójplaszczowy, y — na końcu symbolu — zewnętrzna osłona polwinitową, k — zewnętrzna osłona z taśm polwinitowych, n — po K — kabel z syciwem nieściekającym.
Przy opracowywaniu danych dotyczących kabli przyjęto założenie, że w celu dobrania konkretnego kabla korzystający i tak musi sięgnąć po katalog. Stąd materiały tu zamieszczone powinny stanowić przewodnik po zagadnieniu oraz dotyczyć informacji trudniej dostępnych. Dane dotyczące konkretnych typów kabli przedstawiono w' zakresie aktualnego asortymentu produkcji.
Informacje dotyczące kabli podzielono na następujące grupy:
— kable o izoLcji papierowej i powłoce ołowianej (tabl. 14.47);
— kable o izolacji z tworzyw termoplastycznych wielożyłowe (tabl. 14.48);
— kable o izolacji z tworzyw termoplastycznych jednożyłowe (tabl. 14.49);
— kable olejowe jednożyłowe (tabl. 14.50, rys. 14.7).
Doboru kabli ze względu na wymaganą budowę (kryterium A) wg p. 14.1 należy dokonać na podstawie tabl. 14.51 oraz 43.H.
Doboru przekroju kabli (kryterium D) należy dokonać ze względu na warunki a, b, c, f oraz w liniach zasilających — e.
Zasady doboru na warunki c, e, f podano w p. 14.2.
W załączonych tablicach zestawiono obciążalność prądową długotrwałą lai dla różnych rodzajów kabli i warunków pracy. Dla kabli jednożyłowych tablice dotyczą obustronnego uziemienia powłok kablowych. I tak: