28

Przekładnie o dodatniej lub ujemnej sumie przesunięć zarysów zazębienia

Polega ona na tym, że dobiera się takie wartości współczynników przesunięcia zarysu, aby:

a)    znaleźć się wewnątrz pola dozwolonych rozwiązań, określonych za pomocą wykresów konturowych, możliwie daleko od brzegów wykresu,

b)    nie wykraczając poza wykres uzyskać jednocześnie znaczną poprawę wszystkich wskaźników.

W przypadku:

a)    stosuje się między innymi przesunięcie o stałej wartości współczynników Xj=x₂ = 0,5 lub Xj+x₂ = 0,6,

b)    korzysta się z wykresów ułatwiających wielocelową optymalizację zazębienia.