oporowegorfegoTiatćzestsże i,wsiowych i stopowych, niklu, tytanu i ich jeleme
nie to łączenie elementów wykonanycTi
stopów oraz stopów miedzi i aluminiuml^Grubości zgrzewanycfyelementów jest ograniczona ^oc^posiadanych zg^w^^k^i zależy głównie od rodzaju_zgrzewanych materiałów oraz doprowadzenia do mcii prądu zgrzewani Praktycznie w przypadku stalTwęglówych o zawartości węgla (do 0,25°/o) maksymalna zgrzewana ich grubość nie przekracza 20jnm (najczęściej zgrzewa się do. 10 mm), a w przypadku aluminium i jegostopówT mmljWy-dajność zgrzewania punktowego jest bardzo duża i w przypadku blach o grubości 0,8-1,0 mm dochodzi do 2000 Zgrzein na godzinę - przy użyciu zgrzewarek jednopunktowych i do 10000 zgrzein - w przypadku zgrzewarek ■wieloelektrodowych.pZgrzewanie punktowe zapewnia wykonanie zlątyy o wysokiej wytrzymałgścl^Schemat odrowego zgrzewania^ punktowego dwukonnego przedstawiono na rys. 5.1. ■. ' ,
I HjO
ffliKp
i
i
Rys. 5.1. Schemat oporowego zgrzewania jmnktowego dwustronnego: A -~eIektroda_górna, B - elektroda dolna, C -jądro zgrzeiny, de - średnica czoła elektrody; 1) rurka doprowadzająca wodę chłodzącą elektrodę, 2, 3) zgrzewane blachy; 8 - grubość zgrzewanych blach, U2 - napięcie wtórne, P - siła docisku
H,0
L Parametry zgrzewania punktowego to:; siła docisku elektrod; natężenie prądu zgrzewania oraz czas jego przepływu. Dobiera się je w zależności od rodzaju zgrzewanego metalu,
jego grubości, kształtów i wymiarów}Rozróżnia się parametry twarde i miękkie. Parametry (wąrdęjcharakteryzują się krótkimi czasami przepływu prądu zgrzewania o dużej wartoscT
natężenia oraz dużym odciskiem elektrod. Proces z zastosowaniem parametrów twardych przebiega z dużą wydajnością i przy małym zużyciu energii elektrycznej. Jest stosowany w produkcji wielkoseryjnej. Tak wykonane złącze ma małą strefę nagrzania. Parametry rm^kkie^charakteryzują się dłuższymi czasami przepływu prądu o mniejszym liafężenuf Lmniejszymi siłami docisku elektrod. Proces stosowany przy braku zgrzewarek dużej mocy i w przypadku materiałów skłonnych do podhartowywania i pęknięć. Proces przebiega wolniej (jest łagodniejszy), zaś wykonane złącza charakteryzuje większa strefa wpływu ęiepła i odkształcenia. Przebieg procesu zgrzewania, zastosowanie parametrów w cyklu zgrzewania określany jest programem zgrzewania, których niektóre typowe przykłady przedstawiono w tablicy 5.1.
ości mechaniczne zgrzeik punktowych zależą od wi ca, w zależności od zastosowanych paramefrÓ^zgrzewania, m wymiarowych: ? _ -——
wielkości jadra, którego średni-
d< = 5 y/i
+10%
może się zmieścić w granicach
j j ^ ovJ-€> d/*?
Zgrzewanie materiałów konstrukcyjnych_; _ 63
Tablica 5.1. Typowe programy zgrzewania punktowego / l\) ,
Nazwa programu zgrzewania
Zgrzewanie jednoimpulsowe
ze stałym dociśiueifr
i *■£ ‘ '$\ i> Ca *Cu2a..\v ^
t
Zgrzewanie iednoimoulsowe ze zwiększonym dociskiem kolcowym, tzw. dociskiem przekuwającym
Zgrzewanie jednoimpulsowe ze zwiększonym dociskiem wstępnym i końcowym
Zgrzewanie wieloimpulsowe ze stałym dociskiem
Schemat programu
Zastosowanie
P.I
P.I
P.I
p.i
M
11 - prąd zgrzewania, P - siła docisku elektrod, t - czas.
S*»k
Stałe niskowęglowe o grobości do 6 mm. Stale nierdzewne i stopy Al o grubości do 3 mm
Stale niskowęglowe o grubości 3-8 mm.
Stale węglowe o grubości 3-8 mm.
Stale niskowęglowe o grubości 4-10 mm
/
Podstawą klasyfikacji jakości zgrzein są: minimalna wartość siły niszczącej zgrzeinę, jej wymiary, dopuszczalne wady wewnętrzne i wygląd zewnętrzny. Norma PN-74/M-69020 dla stali niskowęglowych ustala trzy klasy jakości zgrzein oznaczone literami A,B,C a dopuszczalne stałe obciążenia złącza Fdop wyznacza się wg wzorów: Qj
w przypadku zgrzein dwuciętych (rys. 5.2)
nF„
w przypadku zgrzein jednociętych (rys. 5.2)
nF„
rdop •
gdzie: n - liczba zgrzein,
F„ - siła niszcząca zgrzeinę,
X - współczynnik bezpieczeństwa.
1
»eM