Będą to współrzędne środkowego punktu Sx na łuku PSXS, tyczonego od cięciwy PS, a równocześnie są to współrzędne x\ i y'4 początku łuku P, tyczonego od stycznej w punkcie Sx.
Pierwszy punkt pośredni tyczony od cięciwy będzie miał współrzędne:
xx = a—x'3 — 72,76-54,65 = 18,11 m;
jdla łuku PSi:
6 m;
2 m.
2/i =t= s—y,3 = 5,32— 3,00 = 2,3.
Podobnie obliczymy następne punkty pośre
x2 = 36,29 m; x3 = 54,51 m; x± =
y2 = 3,99 m; y3 = 4,09 m; yA =
Część łuku SiS będzie piiała rzędne y symetrycg||| względem punktu Si, a odcięte obliczymy z ijegó samego wzp||a: = a—x' przyjmując, że odcinek x' ma ter aż, zwrot przejgjffepy i znak ujemny, "należy go więc dodawać 4o a (rys.. 45)jfjppółrzędne drugiej połowy łuku PS wynoszą więc: -
x5 = 91,01 m; x6 — 109,23 m; x7 = 127,41 m; x8 = 145,52 m; y5 = 4,99 m; y6 = 3,99 m; y7 = 2,32 m; y9 = 0,00 m.
Do tyczenia od cięciwy możemy również posłużyć się tablicą IV. Dla promienia R = 500 (str. 391) podane są tam współrzędne prostokątne od cięciwy odcinającej 100 m długości łuku. Cięciwa ta jest nachylona do stycznej głównej pod kątem (p = = 5°43'46". Każda następna cięciwa o tej samej długości będzie nachylona do poprzedniej o kąt 2qp = ll°27/33//. Od drugiej cięciwy wytyczymy więc następny 100-metrowy odcinek łuku, a resztę, 92,05 m łuku, wytyczymy od trzeciej cięciwy, której Ikoniec będzie leżał już poza punktem K (rys. 58). Ostatni odcinek tyczonego łuku powinien więc wynosić 2,05 m, co stanowi kontrolę prawidłowości tyczenia. Największa rzędna y w środkowym punkcie cięciwy wynosi w naszym przykładzie 2,498 m, a więc omawiany sposób może być zastosowany wtedy, gdy przeszkody terenowe uniemożliwiają tyczenie dłuższych rzędnych, należy jednak mieć w terenie teodolit do odłożenia kątów qp i 2cp.
Punkty hektometrowe
Pikietaż początku łuku P (rys. 57) wynosi 2341,50 m, punktu Sj — 2414,51 m, punktu S — 24ĘĘ^2 m, punktu S2 — 2560,53 m i punktu K — 2633,55 m. Wobec hektometr H4 będzie znajdował się w pierwszej ćwiartce w odległości PH4 = 58,50 m od punktu początkowego. Współrzędne punktu H4, odniesione do stycznej PWlt obliczamy jednym ze sposobów podanych w przykładzie 1, znajdując kątśrodkowy dla łuku^PH# i odczytując z tablicy I połowę cięciwy i strzałkę dla kąta podwojonego. Po -ykonaniu obliczeń otrzyin&my: , '
y«3,42m.
Aby wytyczyć punkt hęktometrowy H4. od eięchfry należy przednio obliczyć jego wspWrZjgdne od stycznej w punkcie 5i la łuku iS1H4 — 14,51 m. Wyniosą one ;
’ Ź4;5Ó m/ y V 6»21 m,
po przeliczeniu względem cięciwy PS: ^
a? ^ 58,26 ifc, y ^ , ^
Hektometr H5 będzie położony, licząc po łuku, w odległości H5 = 12,48 m od punktu £ i wo^gioś$ ^ 60,53 m od unktu S2, a hektometr ffe w Odleg^ci ~ 33^5 od punk-K i w odległości $$$.**■ &,47iii'ód-punktuMa§ąc te dane bliczymy dla nich odpowiednie współrzędne w sposób podany oprzednio. v .nf - / : • ■ i
Tak będziemy musieli postąpić, jeżeli punkty hektometrowe ędziemy tyczyli przed wyzhaczeniein punktów pośrednich. Je-eli jednak hektometry 'tyczymy równocześnie z punktami po-ednimi rozmieszczonymi, znanych odstępach' na łuku i tak
zagęszczonymi, że łuk między nimi naożńa przyjąć jako równy cięciwie, to wówczas położenie puhktu hdkton^ettowego można znaleźć między dwoma puhktemi lpo^edni^ ;,wysławiając w od-owiednim miejscu cięciwy (rys. 51) strzałkę obliczoną z wzo-u (44) ."
a*b
S = 2R '
W naszym przykładzie punkty pośrednie są tyczone w odstępach AL = 18,25 m (rys. 57), ą przy promieniu R = 500 m łuk taki może być uważany za równy cięciwie. Punkt H4 znajduje