transformacja genetyczna {ang. gmt&c transfornutlion) jednokierunkowy transfer genu i inkorporacja obcego DNA do genomu prokoriotyemego lub eukariotycznego,
transformacja komórkowa tang. celi transformatom): zjawisko opisane najwcześniej u bakterii i występujące w przyrodzie, np. jako:
— transformacjo normalnej komórki w nowotworowy {.pod kontrolą onkogenów) lub:
— technika stosowana w biologii molekularnej i inżynierii gen/i tycznej jn o liro, polegająca na przeniesieniu materiału genetycznego dawcy do komórek biorcy,
transformant fang. transfornwnt):: każda komórka, która przenosi odcinek DNA stabilnie zintegrowany z chromosomem,
„transgo-n" (ang. transza): gen przeniesiony do roślin lub zwierząt, np. po transfekcji DNA komórki jajowej,
transkrypcja, synteza RNA na matrycy DNA, przepinanie sekwencji nukleotydów z DNA nn sekwencję nukleotydów w RNA,
VNTR '.ang. oariabU number of tandem reptataY. zmienna liczbu tandemowych powtórzeń, technika zaproponowana przez Nakamura i wsp. w 1987 roku,
wirion: pojedyncza kompletna cząstka infekcyjna wirusa,
zjawisko założyciela (ang faunrUr offset)', dotyczy chorób o podłożu genetycznym, wywołanych mutacjami dynamicznymi, tpowiększeniem szę liczby trójnukleotydowych powtórzeń w określonym lotus). Wykrywane obecnie przypadki np. dystrofii miotonicznej, pląsawicy Huntingtona * inne, świadczą że aktualnie wykrywane mutacje pochodzą od wspólnego przodka.
245