5

Tirim

Rys. 9. Wygląd modelu po wykonaniu operacji RunAuto - widać niezbędne elementy.

budowany detal. Nakładana jest warstwa konturu oraz jego wypełnienie, a jeśli trzeba podtrzy mać model na pewnej wysokości, obok właściwego detalu budowany jest zarys oraz wypełnienie podpory (rys.

1 1).

Przedstawiony przykład został zrealizowany w pełni automatycznie, nie jest więc optymalny. Aby wykorzystać wszystkie możliwości programu i urządzenia wykonawczego, zminimalizować czas pracy, obniżyć koszty wytwarzania, a także poprawić niektóre parametry mechaniczne gotowego wyrobu, doświadczony użytkownik poszczególne elementy generuje oddzielnie. Samodzielne wprowadzanie wszystkich ścieżek nie jest długie i mozolne. Program nadal proponuje przeprowadzenie wielu operacji automatycznie, jednak to operator maszyny decyduje o usunięciu niektórych podpór lub dodaniu innych. Często zmienianym parametrem jest gęstość położenia materiału wypełniającego kontur i elementy podtrzymujące. Dzięki tym operacjom w jednym miejscu zaoszczędzimy materiał, w innym zrobimy mocniejsze ścianki, bardziej odporne na uszkodzenia. Po przeprowadzenia do końca drugiej fazy wytwarzania zostaje nam jeszcze wybór materiału, z którego zamierzamy budować nasz model i wysłanie programu po złączu szeregowym do urządzenia wykonawczego.

Wykonanie fizycznego modelu

Trzeci - ostatni etap - to budowa rzeczywistego przestrzennego modelu na podstawie dotychczas wygę n ero wam ego kodu. Jak już wcześniej powiedziano, program zostaje przesłany do pamięci maszyny. Nale-

Rys. 10, Przykładowa warstwa:

a) poniżej poziomu zero, ó) na poziomie zera.

ży zaznaczyć, że urządzenie musi zostać uruchomione na długo przed rozpoczęciem procesu budowy' modelu, w' celu osiągnięcia zadanych ustawueń, tj. temperatury głowic oraz komory roboczej.

Po zakończeniu pracy maszyny model nabiera odpowiednich właściwości mechanicznych i nie wymaga dodatkowego sezonowania, np. by stwardniał. Pozostaje tylko oderwać go od płyty montażowej i usunąć podpory.

■

[e-mail]

Wiele in formacji o metodzie FDM znajduje się na stronie internetowej firmy Stratasys -www.slraiasys.com, a takie na stronach wyłącznego przedstawiciela tej firmy u- Polsce -www.SiberHegner.com.

Rys. 11. Warstwa na wysokości 0,254 mm. Kolorem czerwonym zaznaczony jest zarys części.

35