622

LITERATURA 622

3S?<5, Materiały pomocnicze do projektowania. Potrzeby własne prądu przemiennego i stałego rozdzielni i stacji do 110 kV, (TS-14,'2,32/8/70 Warszawa, Elektroprojekt 1977,

38.6.    PN-84/E-02033 Oświetlenie wnętrz światłem elektrycznym¹*.

38.7.    PN-84/E-02035 Urządzenia elektroenergetyczne. Oświetlenie elektryczne obiektów energetycznych.¹*

39.8.    PN-86/E-05003.0I -=-03 Ochrona odgromowa obiektów budowlanych,'*

38^9* PN-57/E-05022 Urządzenia elektroenergetyczne* Zabezpieczenia nadmiarowo-prądowe przewodów W urządzeniach odbiorczych.¹*

38.10. Poradnik projektowania elektryk! przemysłowej. Z, 6, Oświetlenie, Warszawa, Elektroprojekt 1978.

38.1 i. Poradnik projektowania elektrykiprzemysłowej. Z, JO. Stacje transformatorowo-rozdziefczc. Warszawa, Elektroprojekt 1981,

38.12.    Projektowanie slatji elektroenergetycznych wysokiego napięcia. Warszawa, WNT 1971.

38.13.    Rozporządzenie Ministrów EiEA oraz AGTiOŚ 7 dnia 9 kwietnia 1977 r. w sprawie warunków technicznych, jakim pow-inny odpowiadać instalacje elektroenergetyczne i urządzenia oświetlenia elektrycznego, Dz. U- 1977. Nr 14, poz, 58,

38.14* Rozporządzenie Ministrów EiEA oraz AGTiOS z dnia 17 maja 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać urządzenia elektryczne w pomieszczeniach i przestrzeniach zewnę-trznychł zagrożonych pożarem. Dz, Urz. 1980. Nr 13_T poz, 43.

38.15. Wskazówki do projektowania oświetlenia nastawni (Nr 2.1.11/3). Warszawa, Elektroprojekt 1979.

38.16* Wskazówki do projektowania. Instalacje tlekuycznę przy zastosowaniu cienieni ów systemu ,,C/^,ł. Warszawa, Elektroprojekt 1979.

38.17.    Zarządzenie MSW z dnia 28 marca 1967 r* w sprawie zasad zaliczania obiektów budowlanych, zakładów pracy i ich części do kategorii niebezpieczeństwa pożarowego i kategorii zagrożenia wybuchem. Dz* Bud. 1967. Nr 4.

38.18.    Zarządzenie MGiE oraz MBiPMB z dnia 3l grudnia 1968 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinna odpowiadać ochrona przeciwporażeniowa w urządzeniach elektroenergetycznych o napięciu do 1 kV. Dz. Bud. 1969. Nr 4_t poz, 13 oraz Dz, U, 1976. Nr 6.

38.19.    Zarządzeniu nr 11/71 Komendanta Głównego Straży Pożarnych z dnia 30 października 1971 r. w sprawie szczegółowych zasad zaliczania poszczególnych pumieszczeń, urządzeń technologicznych i składowisk do kategorii zagrożenia pożarowego i wybuchowego- Dz. Zarządzeń i Rozkazów KGStr, Poż* 197J. Nr 4.

38.20.    Zarządzenie nr 29 MGiE z dnia J7 lipca 1974 r. w Sprawie doboru przewodów i kabli elektroenergetycznych do obciążeń prądem elektrycznym. Dz. Bud. 1974. Nr 7, poz, 22.

38.21.    Zarządzenie nr 40MGiE z dnia 8 sierpnia 1977 r. w sprawie zasad zaciemnienia i wygaszenia oświetlenia w miastach, w siach i zakładach pracy w czasie zagrożenia bezpieczeństwa państwa i wojny oraz zasad prowadzenia prac przygotowawczych w tym zakresie.

’) Dane aktualne w chwili druku. Sprawdzić aktualność przed stosowaniem normy.

39

ZASILANIE POTRZEB WŁASNYCH STACJI 39.1. Wymagania ogólne

Potrzebami własnymi stacji nazywa się zespól urządzeń zasiJająco-odbiorczych mających za zadanie utrzymanie prawidłowej pracy stacji w warunkach normalnych i zakłóceniowych. Elementami potrzeb własnych są:

—    źródła zasilania,

—    instalacja rozdzielcza,

—    odbiorniki.

Przy projektowaniu układu zasilania potrzeb własnych należy uwzględnić następujące czynniki;

—    moc zapotrzebowaną;

—    wymaganą niezawodność zasilania potrzeb własnych zależną Od kategorii odbiorników;

—    lokalizację źródeł zasilania potrzeb własnych.

Moc zapotrzebowana przez urządzenia potrzeb własnych zależy od wielkości stacji i mocy zainstalowanych odbiorników, a także mocy odbiorów zewnętrznych zasilanych z urządzeń potrzeb własnych stacji, np. budynków mieszkalnych na terenie stacji, potrzeb własnych innych stacji (SP, SO) zakładu przemysłowego, odbiorów technologicznych.

Niezawodność zasilania potrzeb własnych zależy od funkcji stacji w układzie elektroenergetycznym. Im ważniejszą rolę spełnia stacja w systemie, tym pewniejszy winien stać się układ zasilania potrzeb własnych.

Kategorie i rodzaj stosowanych odbiorników (rozdz, 38) decydują o wyborze rodzaju napięć i sposobu zasilania. I tak:

—    odbiorniki kategorii I, dla których przewiduje się podwójne zasilanie z sieci prądu przemiennego wymagają dwóch niezależnych,' wzajemnie się rezerwujących źródeł o napięciu 380/220 V;

—    odbiorniki kategorii 1, dla których przewiduje się zasilanie rezerwowe z sieci prądu stałego oraz odbiorniki prądu stałego wymagają stosowania baterii akumulatorów.

Baterie akumulatorów, chociaż droższe i bardziej kłopotliwe w eksploatacji od źródeł prądu przemiennego, charakteryzują się większą niezawodnością oraz nie ograniczają rodzajów zabezpieczeń w stacji.

W stacjach przemysłowych potrzeby własne zasila się niekiedy z zewnętrznych