6

60

wencją tego jest to. ze pomiar C obarczony będzie dodatkowym błędem wynikającym z błędu pomiaru współczynnika X.

Poniżej przedstawiono metodę pomiaru strat lokalnych, która nie wymaca określenia współczynnika strat tarcia X. Na rysunku 4.2 zaznaczono punkty pomiaru ciśnienia, przy czym pomiar spadku ciśnienia dokonuje się na odcinku I-d i 2-3. Niżej przedstawiono równanie Bemoullicso dla przekrojów I i 4.

(4 II)

U SI Pl    , r.n

⁺w⁺" ^ail7 P?^ŁA//vi-⁴

12    3    4

-I-	----- .		>■<	----
	30 4--►	DO 4---►		30D 4-►	3QD 4-►

R>v 4.2. Schemat pomiaru strat lokalnych na zaworze metody nic uymapaj^cn dodał ko-weęo określenia współczynnika slrai tarcia >.

Ponieważ Q = const i D - const, to L's, =    - Us

Wobec tego. na podstawie (4.11) zapisać możemy, że

ul

...    P'~P‘    ■> L

Mn-*-—g--*-_D l_g

(4.12)

gdzie:

Li-i - długość rurociągu na odcinku 1-4. me uwzględniając długości elementu. na którym występuje strata lokalna.

Ara-i - różnica wysokości niwelacyjnej między poziomami 4 i 1.

Podobną postać do (4.12) przyjmuje równanie Bemoulhcgo dla przekroju 2-3. czyli

(4.13)

. t_ Pl ~Pi i £-2-3 Us . K U} . a _

x ——₊ę—₊Azj-2