818
Tablica 47.19. Orientacyjna rezystywności, w gruntu (w stanie wilgotnym), wg [47.1] |
Q-m, wierzchnich warstw |
Określenie wierzchniej warstwy gruntu |
Rezystywność średnia | |
Iły, gliny, grunty orne |
50 |
Beton, gliny piaszczyste |
1 100 |
Piasek* |
200 |
Żwir z małym dodatkiem piasku* |
300 |
Żwir o granulacji 2->8 mm* |
600 |
Ryty chodnikowe pokryte warstwą Lepiku |
1030 |
Tłuczeń skalny o granulacji 25->50 mm |
IfiOO |
Asfalt** |
15000 |
* Grubość warstwy co najmniej 150 mm *• Grubość warstwy co najmniej 20 mm |
— przewidywana dacclowp maksymalna moc zwarciowa w rozdzielni 110 kV — 3000 MV* A* XofXŁ - 1 i.
— teren zajmowany przez stacje — 160 x 90 m;
— dla linii 110 kV przewidziano SPZ c> łtt = 0,4 g i t,» — 0,4 s.
Rozwiązanie
1. Rezystywność obliczeniowa gruntu — of
podczas pomiaru rezystywności gruutu stwierdzono* że grunt jest jednorodny = 190 ft-m, Powierzchnia uziomu będzie większa niż 900 m2, a grunt w czasie pomiaru był mokry* zatem k » 1*3 (tabL 47.7). Wobec tego zgodnie ze wzorem (47.2)
p, = ket = 1,3*190 = 247 A-m 2, Rezystancja uziemienia uziomu stacji — Ru
Założono* że na całym terenie zajmowanym przez stację będzie ułożony uziom kratowy (wg rys, 47.5) wykonany 2 taśmy stalowej ocynkowanej 30x4 mm1.
Powierzchnia zajmowana przez uziom
s = (ió0-ó) (90-6) = 12 936 m2
1,19 fl < 5 li (tabl. 47.12)
Rezystancja uziemienia uziomu stacji — zgodnie ze wzorem (47.8 „ 0 ,55<?* 0,55*247
*Js
Vl2936
3. Impedancja uziemieoia układu uziomów połączonych przewodem odgromowym — wg wzoru <47.3) lub wykresu 47.4
Impedancja wypadkowa w przypadku dwóch linii Z'
Z9 = - J- =* 0,75 a
Rezystancji uziemienia metalowych powłok i pancerzy kabli 6 kV ze względu na to* że kable wychodzą ze stacji w tunelu kablowym, nie uwzględnia się przy obliczaniu rezystancji uziemienia uziomów naturalnych.
Rezystancja uziemienia metalowych rur wodociągowych. 2 terenu stacji wychodzą dwie rury wodociągowe o długości 350 m i 500 m. Z rysunku 47.3 dla rury o długości 350 m odczytuje się r' = 0,6 fl. Jest to rezystancja uziemienia przy q a 100fl*m, zatem przy q9 = 247 A* m rr = 2,47*0,6 = 1,48 fl
Rezystancję uziemienia rury o długości 500 m» jako uziomu naturalnego o najmniejszej rezystancji, po-
Rezystancja wypadkowa uziemienia uziomów naturalnych przy założeniu, żeZtf » Rm w przybliżeniu
wynosi
Z„R
0,75-MS 0.75+1,48
= 0,48 Ś2
4* Rezystancja wypadkowa uziemienia uziomów sztucznych i naturalnych
Rm Rm
k+R»
1.19- 0,48
1.19- r 0,48
* 0,34 Q < 2 fŁ
Porównuje się ją 2 wartością z tabl. 47.12 dla /Ilf > 2000 A, gdyż zgodnie z p. 7 przykładu /» — 3520 A.
5. Prąd zwarcia z ziemią
Do obliczeń przyjmujemy prąd zwarcia z ziemią równy prądowi zwarcia trójfazowego, wynikający z maksymalnej mocy zwarciowej
/
Prąd ten można zmniejszyć stosując współczynniki redukcyjne przewodów odgromowych, zatem zgodnie z tabl. 48.6
It = 0,83* 15,75 = 13,1 kA
6. Prąd płynący przez punkt gwiazdowy transformatora oblicza się wg wzoru (47.15), przy czym reaktancje dla napięcia odniesienia 110 kV (obliczone wg p. 12.5) ~ wynoszą = 68 & — reaktancja transformatora dla składowej zerowej,
Xjy - 4,5 n “ reaktancja obwodu zwarciowego.
Zatem reaktancja obwodu zwarciowego bez uwzględniania Xot
4.5-68
'68-4,5
W 4,8 fi
1 wobec tego
Ixt = 13100
1 -
Ij
( 4,8 + "68
860 A
Uwzględnia się prąd płynący przez punkt gwiazdowy jednego transformatora zakładając, że drugi może być odłączony od sieci,
7. Prąd uziomowy — obliczany zgodnie ze wzorem (47.14)
W* _ 13100-860 _
!+.*■ 1+ J’1 2 3 4 5 6 7 8 9 10-
S, 0,48
8. Spadek napięcia na uziomie stacji
« I,uRm ~ 3520.1,19 - 4190 V
9. Napięcia rażeniową obliczono przyjmując gw — 50 fl‘m (tabL 47.19), a = 5,5 m (patrz rys. 47.5)' i1- 16* 154+4* 84 m = 2800 m oraz ts = rfl-ł /,* ■ 0,4+ 0,4 = 0,8 s. Wobec tego: a) napięcie raźcniowe dotykowe wg wzoru (47.16)
63,5 V < —- 73 V (tabt. 47.))
Vo,s
___40/ttl a
Uf4 ~ /(1000+M-eJ
40-3520-247.5,5 2800(1000+ i, 5-50)
b) napięcie raźcniowe krokowe wg wzoru (47,17)
_40-3520-247-5,5 2800 (1000 + 6-50)
52'
Najmniejsza powierzchnia uziomów zgodnie ze wzorem (47.12)
s = A. 10-4 = 3520 V247-0.8.10-« = 5 m*
W przypadku gruntu niejednorodnego za q przyjmuje się rezystywność obliczeniową wierzchnie
warstwy gruntu.
Powierzchnię uziomu kratowego oblicza się wg wzoru
sH = 2dl, w którym d — szerokość taimy, z której wykonano uziom (w m). Zatem
sH = 2-0,03-2800 = 168 m* > 5 mi
łl. Najmniejsze dopuszczalne ze względu na trwałość wymiary poprzeczne uziomów stalowych
powinny spełniać wymagania podane w tabl, 47.14.
Przyjęta taśma stalowa ocynkowana 30x4 mm spełnia te wymagania.