a5

6 PN-ISO 128-50:2006

stosowanie ciągłych bardzo grubych linii zarysów (patrz Rozdział 7), przedstawianie wąskich przekrojów (patrz Rozdział 8),

-    przedstawianie wąskich przyległych przekrojów (patrz Rozdział 9),

-    oznaczenie określonych materiałów (patrz Rozdział 10).

Należy uwzględnić środki stosowane do reprodukcji, zgodnie z ISO 6428.

5 Kreskowanie

Kreskowanie należy wykonywać stosując linie ciągłe cienkie rodzaju 01.1.5, określone w ISO 128-24:1999, nachylone pod dogodnym kątem (zalecany kąt 45*) do głównych zarysów lub osi symetrii przekrojów lub kładów (patrz Rysunek t).

Rysunek 1 - Kreskowanie powierzchni przekrojów iub kładów - Przykłady

Poszczególne powierzchnie przekrojów lub kładów tej samej części należy kreskować w jednakowy sposób. Kreskowanie przyległych części należy wykonywać stosując linie o różnych kierunkach nachylenia lub o różnych odstępach między nimi (patrz Rysunek 2).

Rysunek 2 - Kreskowanie przyległych powierzchni

Zaleca się, aby odstęp między liniami kreskowania dobierano proporcjonalnie do wielkości kreskowanej powierzchni, przy czym należy spełnić wymagania dotyczące minimalnego odstępu, podane w ISO 128-20.

Jeżeli równoległe przekroje lub kłady tej samej części są przedstawione jeden przy drugim, kreskowanie powinno być jednakowe (patrz Rysunek 3), ale dla lepszej czytelności może być przesunięte względem siebie wzdłuż linii dzielącej te przekroje lub kłady.